YA KANKAMA AŞIKSAM

KANKAMM

Yüzünü yavaşça bana döndü.Nasıl bu kadar rahat olabiliyordu.Yanında bi kız yatıyor demi.
Bense onu izlemekle meşgulüm.Yarın okul var ama ben dört saattir önümdeki tatlı şeyi izliyorum.

Bir türlü doyamadım.Yedi yıl oldu ben onun bu bakılası yüzüne doyamadım.Yorganın altındaki elimi yerinden çıkartıp işaret parmağımı onun yüzüne koydum.Yumuşak yanağında dolaşmaya başladı parmağım.

Önce sonsuzluk işareti sonra kalp.Baş harflerimiz,çiçekler ve emojiler çizdim yanağına.Hiç tepki vermiyordu.Güldüm.Kendime engel olamayıp:

"Böyle tatlı uyuyanlara 'ayıcık' derler bikere"diye kıkırdadım.

Kafamı çevirip karanlık tavanı izlemeye başlamıştım ki:

"Bu bir hakaret miydi yoksa ben mi öyle anlıyorum."dedi sesi.

Kafamı ona çevirdim.Gözleri kapalı konuşuyordu.Sonra kıpırdanıp tek gözünü açtı ve yatakta oturdu.Ayaklarını yataktan indirip ayağı kalktı.

Odada ki banyoya girince bende odadan çıktım.Yanında yatmayı ne kadar çok istesemde yine kabus gördüm yalanını yutmazdı.Ayrıca uyanık olduğumu gördü.

Umutsuzca merdivenlerden inip mutfağa gittim.Koca bir bardak su alıp odamın kapısına geldim.O anda dudağımı yukarı kıvıracak tek söz vardı ve o bunu söylemişti:

"Kaçmışsın da ben kabus görebilirim.Görürsem de bu karanlıkta aşağı inemem.Yani acele et de korkutma beni."

Merdivenlerin başına gelip yukarıya baktım.Duvara yaslanmış esneyen uykulu bir Alaz.Beni görünce arkasını döndü ve odasına girdi.

Arkasından koşarak merdivenleri çıktım.Odaya girdiğimde o çoktan yatağa girmişti bile.

Yanına gelip yatağa oturdum.Gözlerime bakınca:

" Burada yatmaktan emin değilim."dedim

"Uyurken fazla canlanmam.B unu biliyorsun.Yani uyurken üstüne çıkıp seni ezmem."dedi ve sesli bi şekilde güldü.

Haklıydı.Çeneme sahip çıkamamıştım.Onun yanında yatmak için yalvaran bi kalbim varken dilim nasıl bir zulüm oynuyordu.

"Üstüme çıkmayacağına şüphem yok.Senle çok uyudum."

"O zaman"deyip gözlerini devirdi.

Böyle saçma bir durumda kaldığım için lanet ederken aklıma gelen ilk saçma cümleyi söyledim:

"Ben galiba şey olmuşum.Burda rahat edemem."dedim.Güldü.

"Hadi ama.Saçmalama.Olduğun şey ne seni nede beni rahatsız eder.Bu tatlı kankanı üzüp bu odadan çıkacaksan acele et ama..."diye saçmaladı ve üzgün surat yaptı.

Böyle ısrar etmesine sevinip yatağa girdim.Tam yatağa yayılmıştım ki yorganın altında başı boş dolaşan eli çıplak bacaklarıma değdi.Aniden ürperdim.Bunu farketmiş olacak ki:

"Yemedim seni.Bu nasıl bi tepkiydi.Harbiden benden korkuyosun kanka"

"Saçmalama.Ayrıca yer misin yersin.Hem senden niye korkayım deli."dedim.

Hafif bi kahkaha attı.

"Bilmem.Ergenlikten kalan hormonlar,el değmesi filan.Seni korkutmasın."bu nasıl bir cümle.Ben bi kızım.

"Ama artık yuh,oha.Hatta çüşşş sana."deyip güldüğümü belli etmeden ona sırtımı döndüm.

❤✏❤✏

Yastığımın dibinde acımasızca çalan telefonumu çıkardım.Gözlerim görmesede 'kapat' tuşunu bulup alarmı susturdum.

Alaz ı uyandırmadan yataktan sıyrılıp aşağıdaki odama indim.Saat daha erkendi.Ondan önce kalksamda ancak hazırlanıyordum.