YA KANKAMA AŞIKSAM

*5.bölüm

  "NE!!!"

   Gözümden düşen damla ile kollarımı ona sarmaktan vazgeçtim.Ayaklarımı vücudumdan ayırıp ayağı kalktım.

  "Beni birisi kahvaltıya davet etti de öylesine bi görünüp gelicem"

  "Birisi??"dedi sorarca.

  "Okuldan bi arkadaş."diyip odama yöneldim.

    Doğruydu.Dün partiye gelen Gazel in arkadaşı Sarper beni kahvaltıya davet etmişti.

   Ceketimi alıp evden çıktım.Kafamı dağıtıp Alaz ın aşık olma meselesini unutmalıydım.Ama aşk diyince bile canım yanıyor.

   Yarım saat sonra söylediği yere varmıştım.Geç kalmıştım ama masada oturuyordu.

  "Geç kaldığım için beni affet"diyip karşısına oturdum.

    Güldü.

  "Gelmene sevindim."

    Karnımı evde doyurmuştum ama anlamaması için biraz yemeye çalıştım.

    "Niye ağladın?"

   "O kadar belli mi ya?"dedim.

   "Gözler ve birazda makyaj seni ele verdi"

  "Önemli bir şey deil.Sadece...Birisi beni üzdü.Boşver."

  "Üzeni üzelim."dedi.Ne demekti bu.

  "Hiç bir şey bilmeden mi?"

  "Anlatmaya başlasan iy olur"

    Ciddi olduğunu anlayınca başladım.Bana zararı olamazdı.Ne tanıdığı biriydi Alaz nede kaybedicek bi şeyim vardı.

   Bazı önemli yerler hariç çoğu şeyi anlatmıştım.Bazı yerlerde tepkisizken bazen sinirlendiği gözlerinden belli oluyordu.Bazense gülmekten kaçınmadı.

  "Seyhan dedin.Onun söyledikleri Alaz ı üzmüştü demi."

   Olumlu anlamda kafamı salladım.

  "O zaman Seyhan ın söylediklerini yapalım.Biri gelsin ve seni onun yanından azda olsa alsın."dedi.Gözlerime bakmak hoşuna gitmişti galiba.Başka tarafa bakmıyordu.

  "Ya da ona biraz uzak davran.Ona verdiğin değeri düşmüş gibi göster"

  "Sahdecikten."diye cevap verdim.Gülümsedi.

  "Aynen dediğin şeyden bahsediyorum."

❤💀❤💀

    Eve geldiğimde direk odama geçtim.Üzerime daha rahat edeceğim eşofmanlarımdan ve t-şhirt lerimden giydim.

    Odamdan çıkıp bütün odaları gözlerimle gezdim.Görünürde kimse  yoktu.

   Mutfağa geçip telefondan yabancı bir şarkı açtım.Telefonu masaya koyup mutfak masasına malzemeleri çıkarmaya başladım.Bi köfte sözüm var.

   Şarkı ilerledikçe gözlerim doluyordu.Nasıl başka birini sevebilirdi.Ben sevince yıkıldığını söylerken kendi bana acımasızca söylemişti.Zalim.

    Yaklaşık iki saat sonra yemek tamamdı.Masada oturmuş Facebook ta durum paylaşıp yapılan yorumlara cevap veriyordum.

    Gelen kapı sesiyle kapıya baktım.Alaz ve Akman birlikte mutfağın önünden geçip odaya yürüdüler.Sessiz olduğum için benim evde olmadığımı düşünmüş olmalılardı.

   Masadan kalkıp sesli sesli konuşmaya başladım.İşte Alaz a ceza vermeye başlıyoruz.

  "Benim sevgilim bir ibne.Ve ben onu bulamıyorum.Bana ses vermesi önemle Rica olunur"dedim ve odaya girdim.