Seoulmate

Chapter 22

Edward Cullen

The news spread like a wild fire all over the internet,tv news and in my work place.Kung dati ay lagi kong sinasabi sa sarili ko na hayaan sila sa gusto nilang isipin o gawin,ay hindi na mahalaga sa akin.Ang importante kasi ay wala akong nasasaktang ibang tao,wala akong naapakan o nainsulto na ibang tao.Do my job,be a worthy girlfriend of Daniel,that's all that matters to me now.Tanging tango,o ngiti lang ang iginagawad ko sa mga ibang medya na nag aabang sa labas ng opisina para sana sa exclusive interview,na wala akong pinagbigyan ni isa.

Ginawa ko ang trabaho ko ng maayos at hindi ko hinayaan ang mga isyu na manunuot sa buto ko at magpaapekto sa mga negatibong komento na naririnig ko mismo sa loob ng opisina.I don't care about them too.I did my job,that enough for me to survive a day.

When his movie premiere came,a few boxes delivered in his house.It was a tuxedo,a dress for her mother and me.Napataas ako ng kilay.How can he buy me a dress? Alam nya ba ang size ng damit ko? Maang ko itong tiningnan.Hindi man ito nagtanong kung anong klaseng damit ang gusto ko.

"I'm going to attend your premiere?"

"Yes.Why? You don't like?"

"It's not that.You should go with your partner in that movie,right?"
Ang alam ko ay ganun,kung sino ang ka-love team mo sa pelikulang yun madalas sila ang kapartner ng mga artista na nakikita ko sa tv nung sa Pinas pa kami.

"She can go with someone too or go alone.And i don't want to go alone."
Nasa balikat ko ang kanyang bibig at pahalik halik doon.Siniko ko ito.Mamaya baka kung anong isipin ng mga magulang nya sa kilos nito.

Tinampal ko ang braso nito ng ayaw matigil.
"Stop it."

Umiling ito."I don't want to."

Manyakis nito.Sinamaan ko ito ng tingin.Sira ulo talaga to.

Daniel wanted to hire a make up artist but i refuse.I can manage my ability to take care of that thing.Sa sobrang kaba ng nararamdaman ko ay halos hindi ko malunok ang hapunan namin.My chest is making noise that i can't almost hear around me.Matapos ma-satisfy sa hitsura ko na babagay sa damit ko ay sinuot ko na ang dress.It was a black dress na kitang kita ang kabuuan ng likuran ko.I can't believe Daniel will choose this dress for me.Naalala kong ayaw nitong nagsusuot ako ng damit na nakikita masyado ang balat ko.

Isang katok ang narinig ko bago bumukas ang aking pintuan.

Pinagmasdan ko ang kanyang ekspresyon.His dark eyes studying my whole being,from my face to the end of my stilletos.Wala akong suot na kahit anong alahas.Hindi ako komportableng nagsusuot ng ganitong damit at lalo na ang alahas.

Narinig ko ang marahas nitong pagbuga ng hangin.Iritable ang kanyang mukha.
"I regret that i agree to buy this dress."

"Who give you the idea to buy this dress?"
Hindi ko na itatanong kung paano nito nalaman ang sukat ko sa katawan kasi mukhang eksperto ito sa ganung bagay.I bet he's a womanizer before?

Natawa ako ng umirap ito sa harap ko."My mom.Who else.Though i didn't agree with her,she insisted that this dress will look good on you.She's right,of course but i want only me can see you like this."

"Selfish..."

"Yes...i am that selfish.I don't share what's mine."

Ang driver nito ang sumundo sa amin sa bahay ni Daniel along with his parents and his brother where his attention was on his phone the whole time.Kung hindi pa ito sininghalan ng nanay nila na nandito na kami at pinaalalahanan na kumilos ng pormal at ayusin ang suot nitong coat.