Mijn ogen worden groot als ik naar het hotel staar. De bus is nog altijd aan het leeg stromen en ik sta met open mond op de stoep naar het grote gebouw voor me te kijken. Daar zouden heel veel cupcake's inpassen. Ik weet het wel ongeveer zeker. 'Dream!' Ariana begint met alle geweld aan mijn arm te trekken en voor ik het door heb valt mijn koffer tegen de grond. 'Ja?' vraag ik terwijl de 'a' lang uitgerekt word. 'Ga je mee naar binnen?' Ik knik en maak mijn ogen los van het hotel, neem mijn koffer van de grond en hobbel naar het hotel met mijn reiskoffer achter me. Mijn ogen blijven maar rond kijken. Niet ver van het hotel af hebben we de zee. De zon weerspiegelt zich zelf er in en het is net alsof de zee vol gestrooid is met glinstertjes. We sluiten aan bij de rest van de leerlingen en wachten tot we onze kamer krijgen. We zijn als laatste aan de beurt aangezien we ook als laatste binnen kwamen.
'Verdieping vier kamer 403', zegt een van de leerkrachten die ook mee is. Ze ziet er prachtig uit, een losse joggingbroek tot iets onder haar knieën met daarover een strak t-shirt -onze leerkracht is niet mager- waarin we haar vetrolletjes mooi kunnen tellen en dan hebben we nog een tasje dat ze rond haar heup heeft vast gemaakt en niet te vergeten nog haar donkergroene pet. -Zou ze een man hebben?- Ik en Ariana knikken. We hebben allemaal kamers van twee en soms van drie. 'Is goed', zeggen we en grissen de sleutel uit haar handen. Zonder haar te bedanken en veel te erg onder de indruk van het grote hotel nemen we de lift. Of dat is toch de bedoeling. 'Kom op Dream', zegt mijn beste vriendin. 'Ga die lift in', zegt ze streng. Weet je nog het voorval toen ik de school niet in wou en dat ik aan een lantaarnpaal hing te fladderen als een vlag die uit een puzzeldoos was gehaald? Wel, dit is een soort gelijke situatie. 'Nee, ik ga die lift niet in!' protesteer ik en probeer de trap op te lopen dat niet meteen een succes is met een loodzware koffer. 'Dream, kom nu!' gilt Ariana en trek aan mijn koffer zo dat die voor de tweede keer vandaag op de grond belandt. 'Nee!'
*Ting*
De liftdeuren schuiven open en er komen twee jongens uitgelopen. 'Ah, prinses, durf je niet met de lift?' vraagt hij spottend. De bruinharige jongen met krullen kijkt me grijnzend aan. Ik schud mijn hoofd. 'Tuurlijk wel', lieg ik. 'Wel, hier is de lift.' Ik voel het bloed uit mijn lichaam trekken. 'Ik, ik kom al', mompel ik en raap de koffer die tot mijn verbazing nog altijd volledig intact is van de grond en volg Ariana de lift in. Met trillende handen druk ik op het knopje van de lift die naar de vierde verdieping gaat. De lift zoeft omhoog en ik probeer rustig te ademen. Ik haat liften! Ze zijn altijd zo klein en ... brr. De lift deuren glijden met een vloeiende beweging open. 'Was het nu zo erg?' vraagt Ariana met opgetrokken wenkbrauwen. Ik schud mijn hoofd. 'Viel wel mee', zeg ik en adem de adem uit die ik blijkbaar nog in me had. 'Oké, kamer 403', mompelt het blonde meisje en kijkt op zich heen. 'Daar!' roep ik iets te hard dan de bedoeling was en wijs naar de kamer met het goudkleurige plaatje waas 403 op staat. We lopen er naar toe en Ariana steekt de sleutel in het sleutelgat. Ze draait hem twee keer om en dan gaat de deur open. Dit hotel is super modern, prachtige vloerbekleding en liften die niet kraken, sloten die zonder morren opengaan. Dit wordt nog een prachtige vakantie. We nemen onze koffers en willen net de kamer in stappen als de liften open gaan met een *ting* geluidje. 'Jullie zitten ook op deze verdieping?' vraagt/roept Josh enthousiast terwijl hij zijn zak laat voor wat het is en naar het wezen naast me loopt. Ze omhelzen elkaar en ik kijk weg van hen, ik hoef niet te zien hoe ze elkaar opeten als twee dikke panda's met een roze pyjama met smurfen er op aan. Ik kijk naar Yari die duidelijk ook weg kijkt met een rare uitdrukking op zijn gezicht geplakt.
'Je kijkt net alsof je een verdwaalde wortel bent die dringend een manicure nodig heeft', zeg ik tegen hem en probeer mijn wenkbrauwen op te trekken. 'Ik was alleen jou blik aan het na doen', zegt hij terwijl hij nonchalant zijn schouders op haalt. Ik klem mijn kaken op elkaar. 'Iedereen wilt mij zijn', zeg ik glimlachend. Hij rolt met zijn ogen. 'Wie wilt er nu een heks zijn?'
JE LEEST
Cliché Lovestory (Compleet)
RomanceDream Hendrikx. Een doorsnee meisje met een leven waarover ze niet hoeft te klagen. Het enige wat ze mist zijn haar ouders. Haar moeder werkt te veel naar haar mening en haar vader heeft ze maar amper gekend. Zelf is ze niet het meest opvallende typ...