Cliché Lovestory (Compleet)

Hoofdstuk 21: Verkeersbord met een vleugje romantiek.

 Het was magisch. Het was alsof er vuurwerk in mijn buik werd afgestoken met vlinders. Het was... perfect. Ik laat hem zachtjes los, niet wetend wat ik moet doen. Onze lippen laten elkaar los en we kijken elkaar een moment lang aan in elkaars ogen. 

De blauwe ogen van de jongen tegenover me, de ogen van de jongen die ik haat... of die ik haatte. De ogen van Yari, de jongen die ik net gezoend heb. Ze zijn het mooiste wat ik ooit gezien heb, ik vond ze altijd al mooi maar nu zijn ze nog veel mooier. Ik kan bijna elke glinstering zien. Ze staan anders dan anders. Ze staan echt... blij? Ik weet niet wat het juiste woord is, ik weet alleen dat zijn andere blik altijd gemengd was met gebroken. Behalve nu en het is prachtig. Ik zucht zachtjes en weet niet meer wat ik moet voelen.  Misschien is het wel nep, een weddenschap of gewoon voor de fun. 

Ik wilde nooit met die jongen, ik dacht er nog niet eens aan om hem te zoenen. En nu net, een aantal minuten geleden is het gebeurd. Ik sla mijn ogen neer en kijk naar mijn voeten die in het zand een putje aan het maken is om het dat weer op te vullen. 

Wil ik dit wel? Was het allemaal wel echt? Misschien wou hij het gewoon eens uitproberen, ja toch? Ik draai mijn hoofd weg en slik de brok in mijn keel weg. Ik weet het niet meer, het is voor mij een grote verwarring die nergens lijkt te eindigen. 'Dream', zegt de zachte stem vragend. 'Hmm', mompel ik afwezig. 'Doe ik iets verkeerd?' Ik schud langzaam mijn hoofd. Of ik denk toch dat hij niets verkeerd doet, ik hoop het. Hij zucht. 'Dream... kijk me aan', zegt hij zacht maar toch dwingend. Ik weiger. Een warme hand sluit zich om mijn gezicht en draait me langzaam naar de kant waar hij zit. Hij doet net hetzelfde als een tijdje geleden. 'Wat is er Dream?' 

'Ik zei het toch al', mompel ik en zet mijn concentratie op de lichtjes ver in de zee. De vuurtoren ver weg die tekens geeft aan de schepen, de golven die rustig invallen en terug trekken, de wind die door mijn haren blaast. Aan alles, maar niet aan Yari, dat kan ik niet.  'Zeg het nog een keertje dan.'

'Ik wil niet zoals de rest... zijn', fluister ik en kijk hem aan in zijn diep blauwe ogen. 'Snap je het dan niet?' Mijn ogen staan vragend, 'je gaat met alle meisjes, als je op iemand bent uitgekeken dan dump je die persoon, je kent geen echte liefde.'

Deze keer kijkt hij me met grote ogen aan. 'Dream', zijn stem is krakerig maar warm, 'ik ben zo niet. Ik heb amper al een vriendinnetje gehad en ik zoen niet voor de fun.'

'Dat kan jij wel zeggen', mompel ik en probeer weg te draaien maar hij laat me niet los. 'Dream', begint hij en zucht zachtjes, 'ik vind je leuk....'

Ik vind je leuk. Ik jou ook Yari en je bent verdomd knap.

Nee Dream, niet zo denken! Het kan een grap zijn.

'Je kan me niet leuk vinden', zeg ik zacht. 'Waarom niet?'

'Je kent me niet', zeg ik zachtjes, 'en ik ken jou niet.' Hij grinnikt vreugdeloos. 'Ik ken jou wel, beter dan je denkt en voor de dingen die we nog niet weten.... dan leren we elkaar gewoon kennen.'

'Ik weet het niet...', zeg ik twijfelachtig hoewel ik hem zo graag om de hals wil vliegen. 'Haat en liefde ligt dicht bij elkaar.'

'We zijn geen boek of film!' werp ik tegen.

'We kunnen het proberen', zegt hij zacht, 'jij en ik.' Ik denk diep na. Ik weet niet eens of ik het wil... Ik vind hem misschien ergens wel leuk, maar ik kan niet samen zijn met de jongen die ik haat, of heb gehaat.

Haat en liefde liggen dicht bij elkaar....

'Yari...', fluister ik zacht maar voor ik verder kan gaan zit zijn wijsvinger op mijn lippen. Ze zijn zacht. 'Dream, wil je mijn vriendin zijn?' vraagt hij en kijkt me vragend aan in mijn ogen. De heldere ogen kijken me aan, wachtend op een antwoord, zijn vingers verlaten mijn lippen en mijn blik glijdt naar zijn mond. Het liefst druk ik mijn lippen er terug op. Mijn mond wordt droog en ik weet niet wat ik moet antwoorden.