Cliché Lovestory (Compleet)

Hoofdstuk 33: Problemen.

'Ik moet met je praten.'

De woorden hebben mijn mond nog niet verlaten of mijn ogen worden groot, mijn handen worden klam en mijn mond gaat open en ook weer een stukje dicht. 'Ariana?' fluister ik en zet een paar stappen naar voren in haar kamer. Ik sluit de deur alvast achter me en draai hem op slot. 'Wat doe je?' vraagt ik, mijn stem is dwingend en het trilt. Ik kijk naar mijn vriendin met haar lege ogen en haar gebogen hoofd. Ze weigert me aan te kijken. 'Ariana?' vraag ik nu een beetje luider, maar het trillen nog altijd niet onder controle. 'Het, het spijt m-me', stamelt ze en een traan rolt langzaam over haar wang naar beneden en het glijdt helemaal over haar gezicht, blijft even onderaan haar kin hangen en valt dan op de grond valt en het vermengt zich met het aantal druppeltjes rode vloeistof op de grond. 'O my God, Ariana', zeg ik en loop naar haar toe. Ik zet me naast haar op de grond en draai haar gezicht naar me toe, zodat ze me wel moet aankijken. 'Waarom?' vraag ik en ik voel de tranen branden achter mijn ogen, klaar om mee naar beneden te rollen. Ze probeert naar beneden te kijken wat haar niet lukt. 'Ik, ik weet het niet', fluistert ze snikkend en slaat haar armen om me heen. Het gesnik is het enige geluid dat ik hoor en ik krijg er rillingen van. De wind lijkt gestopt met waaien, haar moeder hoor je niet meer rommelen in de lades beneden in de keuken. Enkel het gesnik van mijn beste vriendin.

'Het komt allemaal wel goed', zeg ik zachtjes en ga met mijn hand door haar blonde, klitterige haar. Ze schudt bijna onopmerkbaar haar hoofd. 'Jawel', zeg ik gemeend. 'Waarom doe je dit nu?' De brok in mijn keel wilt maar niet weg. Ze maakt zich een beetje los van me en haalt haar hand door haar gezicht, kleine restjes mascara blijven op haar vingers plakken. Met een snel gebaar haal ik de tranen van mijn gezicht ook weg, ik heb geen reden om te huilen, niet alweer. 'Ik ben dik', snikt ze. Mijn ogen waren groot, maar geloof me, ze zijn nu alleen nog veel groter. 

Ik wist dat ze dat van haar eigen zou denken, ze is niet eens dik, misschien zelfs niet dik genoeg. Ze heeft een mooi figuur, hoe haalt ze dat in godsnaam in haar hoofd? Ik slik. 'Dat is niet waar', zeg ik en leg mijn hand om haar arm. 'We moeten dat bloeden laten stoppen, waarom doe je jezelf dat aan, doe dat alsjeblieft niet meer!' Ik neem een soort witte doek van naast haar weg en bind het strak om haar arm. Al snel kleurt de witte stof rood. 'Ik mis hem zo', mompelt ze en kijkt met lege ogen ver voor haar uit. 'Wat?' Ze schudt haar hoofd. 'Het is niets.' Ik zucht zachtjes. 'Ik ben hier voor jou, Ariana. Je kan het me zeggen.' Ze haalt diep adem. 'Ik mis mijn vader, nog altijd. En ik mis Josh ook.' Mijn wenkbrauwen schieten de hoogte in. 'Waarom praat je dan niet met Josh, ik weet zeker dat hij jou ook mist.' 

Het moment dat Ariana zei wat ze allemaal mist, wat ze voelt en wat ze niet meer heeft, doet me ergens wel nadenken. Soms denk ik dat ik het erg heb thuis, of gewoon met anderen, maar zo is het helemaal niet. Ik heb nog wel. Ik heb mijn moeder nog wel, ook al zie ik ze niet vaak, ik heb mijn vader ook nog, ook al heb ik hem al jaren niet gezien. Maar ik heb ze wel. Ariana is haar vader kwijt, misschien ziet ze hem ooit nog terug, maar het is nu nog niet meteen. Tussen mij en mijn vader is het anders. Ik ben kwaad op hem omdat hij weg is en niet meer terug gekomen is. Hij is voor mij geen vader meer, Ariana had wel haar vader van wie ze heel erg veel hield. Ik zucht zachtjes en ik heb Yari nog. Hij is voor mij echt perfect, zijn aanrakingen laten me zweven en zijn lach maakt me opslag vrolijk. 

'Je moet echt met hem praten', zeg ik nog een keer, deze keer helemaal overtuigd. 'Ik zal proberen.' Ik knik, 'dat moet je zeker doen.' 

'Maar gaat hij me niet dik vinden?' Ik zucht. 'Nee tuurlijk niet', zeg ik en opeens besef ik waarom ik hier was. Ik kwam hier om over Josh te praten en waarom ze op die slechte site zit, ik wilde ook meteen vragen waarom ze zich zo afsluit van iedereen, inclusief ik. En meteen wilde ik praten over de ruzie die in Italië had plaats gevonden. 'Je moet die site echt verwijderen', zeg ik serieus en wijs naar haar laptop. 'Mag ik?' Ariana schudt meteen heel erg haar hoofd. 'Nee', mompelt ze en kruipt naar het toestel om het dan vast te houden. 'Ik heb ze nodig.'