He is my mate? (dutch)(5sos) #watties2017

4. Hope

Ik word wakker met 2 arme om me heen. Ik kijk achter me en zie Ashton liggen. 'Hè schatje.' 'Goedemorgen zin in de toer?' Ik knik ja en ga dichter tegen hem aanliggen. Toch ben ik een beetje bang. Ik heb wel gevraagd aan mijn ouders of ze het een beetje in de gaten kunnen houden voor 2 maanden. Gelukkig wilde ze dat wel. Maar wat nou als we aangevallen worden. Ik ben nooit optijd hier. 'Waar denk je aan?' 'De roedel. Wat nou als we aangevallen worden? Ik ben hier nooit optijd.' 'Hè rustig voor dat je het weet zijn we terug en kan je me de roedel beter later zien. En kunnen we verder als alfa en luno.' Ik lach en kruip nog dichter tegen hem aan. En hij slaat zijn arme beschermend om me heen. Dit is het beste gevoel dat ik ooit gehad heb. Het moment dat je je mate gevonden hebt is het beste ever. Oké als je je kind vast hebt ook maar oké ja. Ik ben er jammer genoeg niet bij als de meiden 18 worden. Maar hopelijk wel als ze hun mate vinden. 'Zullen we opstaan de bus is er zo al.' Ik knik en we staan op. We kleden ons om en gaan naar onder. Daar zie ik de jongens die Ash bij zich had en Matt al zitten. Ik ga op het hoofd zitten en kijk naar de 2 legen plekken voor aan. 'Waar zijn Lisa en Mylou?' 'Hiero.' 'Mooi meiden gaat het jullie lukken die 2 maanden? Als er wat is mindlink me en ik ren snel hier heen.' 'Geen zorgen Hope het komt goed.' Ik zucht. 'Ik hoop het.' 'Vertrouw je ons niet.' 'Tuurlijk wel jullie zijn niets voor niks mijn bèta en gemma. Weet je laat maar. Laten we gewoon eten wij moeten zo gaan.' Ik knikt en we beginnen te eten. Toch kan ik het niet laten om steeds rond te kijken. Ga ik dit echt 2 maanden moeten achterlaten. 2 maanden in de mensen wereld. 2 maanden hopen dat er hier geen oorlog uitbreekt. 2 maanden in gebieden van andere packs komen en niet in gevecht raken. Wat dat overleef ik nooit.

Ik loop voor de laatste keer door de pack en iedereen zegt dat ze me gaan missen. Ik ga het hier ook missen. De pack is geweldig en het ziet eruit als een klein boerendorpje. 'Hope kom de bus staat klaar.' Ik zucht en loop naar de poort. Daar kijk ik nog een keer naar achter en zie iedereen van de roedel staan. 'Ik ga jullie missen. Het zijn 2 maanden dan zijn we weer terug. En denk eraan luister naar bèta Lisa en gemma Mylou. ' Ik buigt hun hoofd als teken van eer en "huilen" dan op een wolven manier. Ik begin ook te "huilen" samen met Ashton en Matt. Dan stappen we de bus in en gaat die rijden. Ik zucht diep en ga bij Ashton zitten. Was het wel de juiste keuzen? Tuurlijk ben ik blij dat ik mijn mate heb en bij hem ben. Maar ik ben een alfa de roedel heeft me nodig. 'Hope waar denk je aan?' 'Aan de roedel. Heb ik wel de juiste keuzen gemaakt om mee te gaan. Ik bedoel tuurlijk ik ben nu bij jou en dat vind ik fijn maar de roedel heeft me nodig als alfa.' 'Het komt wel goed schatje.' Ashton trekt me in een knuffel en ik leg mijn hoofd op zijn borst. Ik besef nu pas hoeveel mensen er achter ons geheim gaan komen. We krijgen problemen we gaan opgejaagd worden door mensen en worden beschoten door jagers. Ik slik alleen al als ik daar aan denk. Ik ben net alfa. Ik wil niet nu al afscheid nemen van mijn roedel. Maar ik kan niet meer terug we zijn al lang over de grens van onze roedel heen. Ik voel gewoon dat er een rouge in de buurt is en dat maakt Melodie agressief. Ik hoop dat ik je in bedwang kan houden. Nou bedankt hè. Geen probleem. Dat je zo rustig kan doen. Logies toch ik ben een alfa. Die kan zijn/haar woede beheersen. Ik sluit de link met mijn wolf af en kruip nog dichter op Ashton. Hij grinnikt. Ik word moe en val op de schouder van Ash in slaap. Ik voel nog net hoe hij me naar een soort bed draagt. Hij doen zijn T-shirt uit en komt naast me liggen. 'Welterusten schatje.' Ik begraaf mijn hoofd op zijn borst en val helemaal in slaap.

Hè sorry voor het korte hoofdstuk maar ik moest een paar dagen achter elkaar naar het ziekenhuis. Daarom nu pas een updat en ook nog een korte. 😢 sorry!