He is my mate? (dutch)(5sos) #watties2017

14.Ashton

'HOPE!' Lauran en Harry komen aan rennen. 'MAMA!' Nu valt het me pas op dat mam en Hope onder het bloed zitten. Wat is hier gebeurt? 'Mylou haal een packdokter snel het liefste meer.' Ze knikt en rent de deur uit. Ik til Hope op en leg haar op de bank. Dan loop ik terug naar mijn moeder en leg haar als wolf ook op de bank. 'Luno.' De packdokters komen binnen en nemen ze mee. 'Mag ik mee?' 'Sorry luno nu nog niet. Ik kom u halen als u mag komen.' Ik zucht maar knik toch. Ik laat me op de bank zakken en kijk hoe ze mijn moeder en mate naar buiten dragen. Wat is daar gebeurt? Ik sta op en loop de deur uit. Ik loop naar het meertje dicht bij ons huis. We gaan daar heen als we een vraag hebben voor de maankoningin. Als ik er aankom zie ik andere wolven. Rouges. Ik heb versterking nodig snel. Ik sluit de link weer af en al snel zijn er wolven van de roedel. Ik wijs naar de rouges en ze knikken. 3 wolven springen op ze af en grommen gemeen. De rouges grommen terug en willen aanvallen. De andere 2 wolven van ons ons springen er bij. De rouges lijken te schrikken maar gaan toch weer in de aanvals houding staan. Ik zucht en verander in mijn wolf. Ondertussen ben ik niet meer een bruine wolf maar is mijn hele vacht zilver. Ik loop ook naar de rouges en grom. Ze schrikken duidelijk. Wat doen jullie op MIJN gebied? De rouges lopen naar achter maar mijn roedel houd ze tegen. ANTWOORD! Alle wolven piepen en laten hunbkop hangen. Sorry maankoning. We waren opzoek naar eten en drinken en toen zagen we dit. Zijn jullie zo dom om de geur van ons territorium niet te ruiken?! We kunnen niet ruiken. En zij kan ook niet praten. Wel linken maar niet praten. Ik hou mijn kop schuin. Vertel waarom niet? Er is in de buurt een nieuwe roedel gevestigd. Ze vonden dat onze roedel te dicht in de buurt was en heeft ze allemaal nou ja bijna allemaal vermoord. Wij wisten te ontsnappen maar nu kunnen we maar moeilijk leven. En hoe heet die roedel? De BlackBloods. Alsof de bliksem insloeg. Zo voelt het nu. Mijn oude roedel is er weer. Ik grom boos en loop heen en weer terwijl de andere wolven rustig zijn gaan zitten. De rouges zijn er zelf bij gaan liggen. De grommen blijven boos uit mijn mond komen. Dan komt een idee naar boven. Breng ons naar die roedel. Nu! De rouges knikken en staan op. Nu meer wolven het liefste echt vechters voor mocht het mis gaan. Al snel zijn we met een groep van 50 wolven. Ik en de rouges lopen voorop. Dan de aanvoerders van het leger en dan de soldaten. Al snel ruik ik de geur die ik liever nooit meer zou ruiken. De geur van mijn vader. Ik had hem uit mijn leven verbannen. Maar hij is terug. Er komen wolven aan rennen en springen boven op soldaten. Ik grom woest en ze buigen meteen hun kop. Ze lopen piepend weg. De zilvere gloed over mijn lichaam is terug en dat laat duidelijk zien dan ik boos ben. Wat zeg ik Ik ben woest. Er staan wachters voor de poort maar zodra ze ons zien aankomen gaat de poort meteen open. Ze buigen hun kop. 'Maankoning.' Ze laten ons erdoor. Na de laatste wolf gaat die weer dicht. 'WELKE WOLF DURFT ZICH TE WAGEN OP MIJN TERRITORIUM!' Ik hoor gewoon dat hij mijn vader is. Ik grom als antwoord. De deur van het roedelhuis gaat open. 'Niet waar. De maankoning wat een eer.' Alle wolven van de roedel buigen. Ik ben alles behalve blij dat jullie in ons gebied zijn komen wonen. 'Sorry maar we zijn verdreven van onze oude plek.' Jongens veranderen. Mijn roedel verandert en de rouges ook. 'ASHTON! JIJ VUILEN VERADER!' 'Nee ik heb niks gedaan. Jij hebt mam als een schande neer gezet. Jij bent gewoon een bastaardkind.' Alle wolven van zijn roedel grommen. Ik zorg dat mijn roedel zich nog rustig houd. 'Jij hebt van mam,Lauren en Harry rouges gemaakt.' 'Waarom ben je weggegaan hier had je het nog goed gehad.' 'GOED GEHAD. Je wilde me opsluiten in de kerkers. Maar ik ben terug. En binnenkort leven jullie allemaal niet meer.' Ik kijk rond naar alle leden van zijn roedel. 'Binnenkort sta ik hier met de rest van mijn roedel en met mijn mate de maankoningin. En we zogen ervoor dat jullie spijt krijgen.' Alle wolven kijken verschrikt. Ja ik heb net de oorlog verklaard tussen ons en hun. Luno de alfa komt weer bij. Ik kom er aan. 'WIJ GAAN!' De wolven knikken en we nemen onze wolf gedaante aan. We beginnen snel te rennen. Als we voor de poort staan en terug veranderen loop ik naar de rouges. 'Kom maar mee. Ik zorg wel wat voor jullie.' Ze knikken. 'Dank u maankoning.' Ik knik en we lopen maar binnen. 'Mylou geef deze 2 een tijdelijk onderkomen.' Ze knikt en en de andere wolven gaan ook naar huis. 'Ik ga naar Hope.' Mylou knikt. Ik snel naar het pack ziekenhuis. Ik volg de geur van Hope en ben er al snel. Ik loop de kamer binnen en zie mijn moeder ook op de kamer. Ze waren in gesprek maar stoppen zodra ik kom. 'Hope mam wat is er gebeurt?' 'I ik weet het niet meer. Ze hebben me zoveel mogelijk bij weten te praten maar ik heb geen idee wat daar gebeurt is.' Mijn moeder houd haar mond en draait zich om. 'Mam? Weet jij wel wat er is gebeurt?' 'Ik verloor de controle over mijn wolf het was niet mijn bedoeling.' 'Mam wat heb je gedaan!' 'Ik viel Hope aan als wolf. Maar dat heeft een reden. Zij kan de maankoningin niet zijn dat is Lauren.' 'Mam zodra jij weer beter bent ga je hier weg. We zien nog wel of Harry en Lauren met je meegaan.' 'Ja luno.' Ik kijk haar boos aan. Hoe durft ze mijn mate aan te vallen. Ik loop nog naar Hope en geef haar een kus. 'Ik ben er morgen weer schatje. De roedel roept.' Ze knikt. 'Is goed schatje.' Ze sluit haar ogen. Ze slaapt. Mijn moeder kijkt me aan maar ik loop langs haar heen. Bij de deur hou ik een dokter tegen. 'Zorg dat de alfa alleen op een kamer komt. Die vrouw daar bij is een rouge.' 'Ja luno.' De dokter loopt weg en dat doe ik ook. Ik loop naar huis waar Lauren en Harry op de bank zitten. 'Lauren Harry gaan jullie met mam mee of blijven jullie hier?' 'Wat bedoel je?' 'Ze heeft mijn mate en de alfa dan deze roedel wat ook nog eens de maankoningin is verwond denk maar niet dat ze hier blijft. Wat is jullie keuzen?' 'Ik ga met mam mee.' 'Ik wil hier blijven.' 'Is goed Harry kom dan laat ik je kamer zien.' Hij knikt en staat op. Ik laat hem zijn kamer zien en ga naar mijn kamer. 'Ik ga slapen welterusten broertje.' 'Truste luno.' Hij grinnikt en gaat zijn kamer in. Ik kleed me uit tot op mijn onderbroek en ga in bed liggen. Ik val al snel in slaap.

Hoi hoi weer een nieuw hoofdstuk. Laat weten wat jullie er van vonden en tot hoofdstuk 15.