He is my mate? (dutch)(5sos) #watties2017

7.hope

Ik word wakker en voel geen arm om me heen en ook niemand naast me. Shit. 'Ashton?' Geen antwoord. Ik raak in paniek. 'Ashton?' Weer geen antwoord. Ik spring uit de bunk en kijk in de kamer helemaal achter in de bus. Daar zit Luke met zijn telefoon. 'Luke waar is Ash?' 'Geen idee.' Ik zucht en loop naar de zitruimten. Daar zitten Calum en Michael maar geen Ashton. 'Waar is Ashton?' Ze halen hun schouders op. Ik grom en loop door naar de mini keuken. Weer niemand. Ik ren snel naar de bunks terwijl ik Luke omver ren. 'Hope wat is?' 'Waar is Ashton?' 'Weten we niet.' Ik grom harder en kleed me snel om. Ik pak een tas en doe daar een broek en shirt in. Ik doe hem op mijn rug en loop stug naar de deur van de bus. Overal staan schreeuwende fans maar ik geef er geen aandacht aan. Ik loop naar die beveiliging. 'Waar is Ashton?' 'Is die weg?' Ik knik en meteen zeg de man wat in een soort telefoon en er komt geluid uit. Dan komen er allemaal mannen naar ons toe. 'Kom Ashton zoeken.' 'Eindelijk!' Ik loop voor ze uit als er een naast me komt lopen. 'Jij bent toch de mate van Ashton? Ik ben Bas een oud roedel lid van hem maar ben met hem en deze groep weggegaan om hem te beschermen. Dus maak je geen zorgen.' Ashton had al verteld dat er ook wolven beveiligers waren. 'Ja daarom ben ik nu ook zo bezorgd. Ik moet hem terug hij is de luno van mijn roedel.' 'O ja dat heb ik gehoort je bent die alfa toch?' Ik knik. 'Net een paar dagen. Maar in die 4 dagen dat ik met jullie op tour ben is er al brand geweest en al een dode.' Bas schud zijn hoofd. 'Vuur is dodelijk en dat weet Ash al helemaal.' Ik kijk hem niet begrijpt aan. 'Wat bedoel je?' 'Toen hij jonger was en niet in zijn wolf kon veranderen kwamen rouges ons aanvallen. Ze staken het huis waar Ashton in zat in Brand. Hij is er met veel brandwonden uitgekomen.' Ik slik. Als Ashton het niet overleefd had had mijn roedel nooit een luno. 'Laten we gewoon gaan zoeken.' Hij knikt en ik ruik die lekkere geur weer. Ashton. Ik grom als ik nog een vijandelijke geur ruik. Deze bewakers ruiken ook Ashton geur en deze geuren van deze andere. Ik kan Melodie niet meer tegen houden en verander. Ik blaf naar de bewakers en ze doen het zelfde allemaal bruine,zwarte en grijze wolven staan achter me. Ik probeer Ashton te mindlinken maar het gaat niet alsof hij me blokkeert. Ik grom en huil die bewakers doen dat ook en we rennen weg. Ik voel de wind door mijn haren en volg die geur van Ashton. Opeens gaat er een pijnscheut door me heen. En niet een kleine. Ik piep en val op de grond. Bas komt naar me toe en duuwt met zijn kop tegen mijn buik. Ik sta op en voel die pijn nogsteeds op mijn rug branden. Ze mishandelen Ashton. Die gedachte maakt me zo boos dat Melodie woest begint te grommen. De bewakers kijken me niet begrijpt aan. Ik probeer Bas te linken en dat lukt. Bas ze hebben Ashton te pakken en mishandelen hem ik voelde de pijn. Ik zie dat hij schrikt en mindlinkt de andere. Ze grommen allemaal en we rennen weer snel weg. Ik vermoord die wolven. Denk je ik niet?' Melodie blijft stil. Al snel komen we voor een poort met veel wolven er achter. Redblood staat groot op de poort. Shit. De bewakers schrikken ook van de naam. Redblood is een van de gevaarlijkste roedels. Ze hebben pas een keer een gevecht verloren. Ik zie dat Bas iemand mindlinkt. Geen zorgen Hope. Bas zegt tegen andere bewakers die nog bij de bus zijn dat ze als we binnen 1 uur niet terug zijn ze Hulp moeten halen bij vriendelijke roedels. Ik haal opgelucht adem. Ik knik voor zover dat kan naar de wolf die me linkte. Ik loop naar voor en grom naar de wolven achter de poort. Ze draaien zich om en grommen terug. De bewakers komen grommende aanlopen en naast me staan. De wolven kijken verschrikt op als ze naar me kijken. Een houdt zijn kop schuin en gaat door zijn voorpoten. De rest volgt al snel en dan gaat de poort open. Ik ga achter een boom staan en verander terug. Ik pak de kleding uit de tas en doe hem weer op mijn rug. In plaats van wolven staan er nu ook mensen bij. 'Zo zo de wolvenprinses. Wat doet u hier?' 'Ik ben hier voor mijn mate. Jullie hebben hem.' Ik kijk ze dreigend aan. Ze kijken opeens allemaal naar achter en dan zie ik hem. De meest gevreesde alfa ooit. Brian. 'Alfa Brian.' 'Alfa Hope. Nooit gedacht jou hier te zien. Levend.' Ik slik als ik terug denk aan die oorlog. Ik raakt zwaargewond maar binnen een dag waren alle wonden opeens weg. 'Ik ben hier met een reden. En jij gaat doen wat ik zeg.' Hij lacht. 'Wat moet je van me kleintje?' 'Mijn mate terug.' Ik grom naar hem. Hij lijkt te schrikken van mijn grom maar vermand zich al snel. 'En wie is jou mate?' 'Ashton Irwin. Een bruine wolf.' Brian knikt en knipt met zijn vingers. Een paar seconden later staan er 2 wolven met Ashton. 'Zo verlaat mijn gebied maar weer.' De wolven gooien Ashton op de grond waardoor die kreunt van de pijn. Een trapt nog tegen zijn rug en ik voel de pijn weer. Ik grom naar de man en loop dreigend op hem af. Bas tilt Ashton op en linkt de wolven bij de bus dat we eraan komen. Ik grom nog een keer en verander in mijn wolf. Iedereen van de roedel van Brian kijkt me verschrikt aan en ze buigen zelf Brian buigt. Oké raar. Ashton word op mijn rug gezet en hij houd me stevig vast. Ik huil en ren de poort weer uit. We rennen allemaal snel terug naar de grens en dan komt Matt aangelopen. Ashton staat op en knuffelt me. Ik lik hem in zijn gezicht en grinnik om het gezicht dat hij trekt. Matt doet een halsband bij mij en Bas om en Ashton doet me een riem om. Hij aait me nog eens en dan beginnen we te lopen. De andere bewakers waren terug veranderd en liepen om ons heen. Ashton begint te rennen en ik ren mee. Bas en Matt doen ook mee en al snel de bewakers ook. We rennen rondjes over het terrein als de jongens naar buiten komen. Ze rennen op ons af en vallen Ashton in zijn armen. Ash verwachte het niet en val op zijn rug op de grond. Hij kreunt van de pijn en ik piep van de pijn. Ik voel zijn pijn ook en dat deed echt pijn. De jongens staan verschrikt op en helpen hem overeind. 'Sorry.' 'Maakt niet uit maar de volgende keer wat voorzichtig.' Ze knikken en bukken alle 4 bij mij neer. 'Melodie je bent een goede meid. Zonder jou hadden we Ashton niet terug gevonden.' Matt geeft me een aai over mijn kop en ik ga naast Ash zitten. Ik lik zijn gezicht weer. 'Melodie.' Ik kijk hem zielig aan. 'O vooruit dan.' Ik blaf en lik hem weer. De jongens grinniken. We staan weer op en lopen naar de ingang van de bus. Als we voor de bus staan zien de fans ons en beginnen te gillen. Ik blaf en ze zijn stil. Ik voel de aanwezigheid van rouges en begin te grommen. Ik ren naar het hek en loop tot ik een gevonden heb. Ik grom tegen haar en al snel staan haar vriendinnen bij haar. Fijn meer rouges. 'Melodie kom.' Ik kijk naar Luke en dan weer naar de meiden. Ik grom gevaarlijk en daar lijkt alle fans van te schrikken. Ik ren naar Luke die me de bus in helpt. 'Hope wat was dat nou. Je moet onze fans niet aanvallen.' Ik negeer de vraag van Luke en loop door. 'Hope hij vroeg je wat.' Ik grom naar Calum en wil doorlopen maar word terug getrokken door Michael. 'Ze vroegen je wat.' Ik grom dreigend en blaf naar hem. Hij moet niet denken dat hij de baas is. Dat ben ik. Ze komen alle 3 boos voor me staan en Luke pakt een riem. 'Stoute honden moeten buiten.' Wat. Ik grom en blaf harder naar ze. Luke wilt mijn riem vast klikken maar ik bijt hem en hou vast. Ondertussen blijf ik grommen en hij schreeuw van de pijn. Na ongeveer een minuut laat ik los en zijn bloed druipt langs mijn tanden als ik weer grom. 'HOPE!' Ashton komt aanlopen en geeft me een tik. Ik kijk hem verschrikt aan. Ik grom boos naar hem. Ik ben de baas niet hun. Ik blaf hard en ren de bus uit. Het bloed zit nog op mijn vacht en omdat ik wit ben zie je dat goed. Ik ren terug naar de rouges of fans hoe hun ze ook noemen. Ik spring over het hek en grom dreigend naar ze. De andere fans staat te filmen en te schreeuwen. Ik wil ze net aanvallen als ik iets op mijn poot voel. Ik piep en kijk. Een pijltje? Ik probeer het eruit te halen naar val om en alles word zwart.

Hè allemaal sorry dat het weer zolang duurde maar ik had geen inspiratie. Ik heb dit hoofdstuk geschreven in 20 minuten. Ja ik zit/zat vol met inspiratie weer. Wat denken jullie dat gaat gebeuren met Hope? Laat het weten en laat ook weten wat jullie er van vonden. Tot hoofdstuk 8.