2023 || GargamelVlog x Ahus ||

6 KOTKI W PIWNICY

Część nocy spędziłem na dzwonieniu do wszystkich prywatnych przychodni w Warszawie i szukaniu lekarza, który zgodziłby się przyjąć Kacpra z samego rana.

Prawdopodobnie lepiej byłoby, gdybym już teraz zawiózł go na pogotowie, był jednak pewien problem- nie byłem członkiem rodziny i nie mógłbym później dowiedzieć się o jego stanie. Raczej nie spełniłoby to mojej potrzeby ukojenia zszarganych nerwów.

Wśród i tak niewielkiej ilości lekarzy, którzy pofatygowali się, żeby odebrać telefon, większość doradziła mi właśnie, żebym pojechał z nim do szpitala. Znalazło się też kilku, którzy byli skłonni nas przyjąć-najszybciej następnego dnia wieczorem. Było to zdecydowanie zbyt późno. Kitu spał na mokrej poduszce z zimnym okładem na czole, bo same tabletki nie zbijały mu już temperatury.

Lista przychodni skończyła się i byłem zmuszony zmienić taktykę. Zakląłem pod nosem, wpisując w wyszukiwarkę "lekarz dziecięcy warszawa".

***
Natalia zeszła na dół w długim białym szlafroku i z mokrym włosami. Stanęła jak wryta na widok chłopaka siedzącego przy stole i jedzącego bez apetytu jej płatki musli z jogurtem naturalnym. Wyglądało to tak zabawnie, że gdybym nie był na nią zły, pewnie nawet bym się roześmiał.

Kacper ogolił się rano. Z gładką twarzą i w swojej różowej bluzie wyglądał tak młodo, że naprawdę można było pomyśleć, że jest dzieckiem. Poganiany przeze mnie i zastraszony, że przez cały dzień nie dostanie niczego innego wmuszał w siebie porcję płatków. Na widok Natalii uśmiechnął się z pełną buzią i pomachał do niej, na co zareagowała niepewnym skinięciem głowy.

Zaczęła szykować sobie śniadanie do szkoły, co chwilę rzucając mi pytające spojrzenia, które ignorowałem. Czułem jak napięcie w pomieszczeniu rośnie, na co tylko Kitu nie zwracał uwagi, chrupiąc płatki i przeglądając gazetę. Oboje z Natalią obserwowaliśmy w milczeniu jego ruchy. Dolał sobie kawy i posłodził ją trzema łyżeczkami cukru, po czym wymieszał, głośno obijąc łyżeczką o ściany naczynia. W końcu Natalia odkaszlnęła i odezwała się.

- Mam dziś dłużej zajęcia. Wrócę autobusem.

- Okej.

Cisza. Zamykanie pudełka ze śniadaniem. Wdech.

- Kim pan jest?

Nie wytrzymałem i parskąłem śmiechem. Chłopak przełknął w pośpiechu płatki i wstał.

- Przepraszam. Kacper, Kacper Kityś. -Uścisnął jej dłoń, uśmiechając się.

- Aha...- Natalia zmierzyła go wzrokiem i spojrzała na mnie.- Czyli Kitu? Ahus?- Skinąłem głową. - Pogodziliście się?

Natalia była jedyną osobą, której opowiedziałem całą historię mojej znajomości z Kitysiem. Wiedziała o wszystkim, znała szczegóły naszej przyjaźni i tego, jak chłopakowi odpierdoliło. Dlatego w tamtym momencie musiała być bardzo zdezorientowana, widząc go o siódmej rano w naszej kuchni, ubranego w połowie w moje rzeczy i zachowującego się tak swobodnie, jakby był we własnym domu.

- Muszę mu w czymś pomóc. - Odparłem wymijająco. Sam nie wiedziałem, czy się pogodziliśmy, czy może to tylko chwilowy rozejm.

**

W drodze na uczelnię słuchaliśmy radia, jednak kiedy usłyszałem początek mojego utworu, wyłączyłem je.

Nie podobało mi się to, że puszczają moje dzieła pomiędzy informacjami o korkach na wjeździe do miasta a popowymi pioseneczkami. Wiedziałem, że to zapewnia mi większy rozgłos ale jednocześnie czułem, że tak po prostu nie wypada. Chciałem, żeby inni ludzie otaczali moje utwory taką samą czcią, jak ja.