YAŞLI MEŞE
Serhat yine her sabah olduğu gibi erkenden kalkıp göl boyunca yürüyüşünü yaptı.Yürüyüşünü yaparken yorulduğu zaman bir yerlere oturup dinleniyordu.Artık bugünkü yürüyüşünü de bitirip evine doğru yol aldı.Tam evine gelmiştiki yol kenarında yaşlı koca bir meşe ağacı gözüne çarptı.Serhat yine yorulduğu için ağacın altına oturup ,biraz dinlendi.Kafasını kaldırıp yukarı doğru baktığı anda içinde bir kıpırtı,bir mutlluluk hissetti.O ağacın altında yarım saat kadar oturdu ve içine bir huzur geldi.O da artık hergün o yaşlı ağacın altına oturup kendinde huzur buluyordu.Serhat artık meşe ağacına o kadar bağlanmıştı ki geceleri uyanınca onun yanına gidip altında uykuya dalıyordu.Hatta bazen hiç kimseyle paylaşamadığı sırlarını onun yanına gelip sanki kendini dinliyormuşçasına ona sırlarını anlatıyordu.
Yine bir gün yaşlı meşenin altına oturmuş onu izliyordu ki yapraklarının buruşmuş olduğunu gördü ve hemen evlerinin yanındaki ahşap evde oturan dedesinin yanına gitti.Sonra dedesine yaşlı meşenin yapraklarını buruşmuş olduğunu söyledi ve bunun için neler yapılabileceğini sordu.Dedesi de yaşlı meşenin susamış olabileceğini söyledi ve ona su vermesi gerektiğini söyledi.Serhat da hemen eline kovaları alıp yaşlı meşenin dibine 10-15 kova su döktü ve bir iki saat sonra gelip baktığında meşenin yapraklarının gül gibi açtığını gördü.Serhat git gide yaşlı meşeye daha çok bağlanıyor onu daha çok seviyordu.Bu sevgisini ise onu koruyarak gösteriyordu. Bir gün serhat okulun çevresindeki yaşlı ağaçların kesilgiğini gördü ve akılına yaşlı meşe ağacın geldi. Eve varır varmaz meşe ağacının yanına gelip onun altın oturdu. Yaşlı meşenin kesilmesini önlemek için saatlerce onun altında oturdu. Ama yaşlı meşeyi, kimse kesmeye gelmedi. Serhat korku ve mutluluk duyguları içerisinde evine döndü. Ertesi gün tekrardan okula gitti ama aklı hala yaşlı meşe ağacındaydı. Yine eve varır varmaz hemen yaşlı meşenin olduğu yere doğru gitti ve yaşlı meşenin yerinde olmadığını farketti. Hızlıca oraya vardı ve yaşlı meşenin odunlarının kamyonlara yüklendiğini gördü. Serhat'ın orada dünyası başına yıkıldı. Biraz hüzünlendikten sonra meşenin yerine geldi ve oraya iyice baktı.
Aklına çok değişik bir şey geldi. Ve yerlerde bir meşe tohumu aramaya başladı. Daha sonra bir tohum buldu. Sonra yaşlı meşenin yerine onu ekti. Birkaç yıl sonra o tohum fidan oldu. Serhat'ın yeni huzur kaynağı ve arkadaşı oldu. Böylece de Serhat yaşlı meşenin yerine kendi ektiği meşe ile bir sevgi bağı kurdu ve ölene kadar meşeyi korudu
SAMET
