İKİ DOST
Yeni bir gün doğmuştu. Meral en sevdiği arkadaşı Zeynep'in günaydın mesajı ile uyanmıştı. Meral ile Zeynep yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen yakın iki dosttu. Meral telefonuna baktı ve Zeynep'ten bir mesaj daha geldiğini gördü. Mesajda Zeynep okul çıkışı sinemaya gitmeyi teklif etmişti. Mesajı gören Meral teklifini kabul etmişti. Meral okul için hazırlandıktan sonra kahvaltı yapıp hemen evden çıktı. Okula geldiğinde Zeynep oradaydı ve hemen sınıfa girdiler.
Zamanın nasıl geçtiğini anlamadan okul bitmişti. Meral ile Zeynep sinemaya yetişmek için hızlı hızlı yürümeye başladılar. Tam caddeye geldikleri sırada Zeynep hızlı adımlarla yoldan geçiyordu. Süratli bir arabanın Zeynep'e doğru geldiğini gören Meral koşarak Zeynep'i kenara yitti. Ne olup bittiğini anlamayan Zeynep yolun kenarına fırlamıştı. Zeynep şaşkın bir şekilde arkasına dönüp baktığında Meral'i kanlar içinde gördü. Koşarak Meral'in yanına gitti. Dili tutulan Zeynep yere çöktü. Etraftaki insanlar Meral ile Zeynep'in yanına gelerek ambulansı aradılar. Bir süre sonra ambulans geldi. Meral'i sedyeye yatırarak götürdüler. Zeynep de ambulansa bindi. Hastaneye vardıkları zaman hemen ameliyata aldılar. Biraz zaman geçtikten sonra Meral'in ve Zeynep'in ailesi geldi. Zeynep'e olan biteni sordular. Zeynep hâla olayın şokundaydı. Bir süre bekledikten sonra hızla bir hemşire yanlarına geldi ve acil bir böbreğe ihtiyaç duyduklarını söyledi. Zeynep hemen öne atıldı ve kendi böbreğini vermek istediğini söyledi. Zeynep'in anne ve babası Meral'in yaptıklarından dolayı Zeynep'in böbreğini vermek istemesine bir şey demediler. Birkaç testten sonra böbreğin uygun olduğunu söylediler. Zeynep'i hemen ameliyata aldılar ve böbreğinin birini Meral'e naklettiler. Ameliyat çok iyi sonuçlanmıştı. Bir hafta sonra Meral uyandı. Zeynep'in kendine bir böbreğini verdiğini öğrendi.
Meral düşüncelere daldı ve en iyi arkadaşlıklar yapılan fedakârlıklarla belli olduğunu düşündü. Zeynep ile Meral her zamanki gibi iki iyi arkadaş olmaya devam etmişlerdi. Birbirlerine yaptıkları fedakârlığı asla unutmamışlardı.
EMİNE
