အညိဳေရာင္ရင့္ရင့္ေဖာင္းေနေသာ မ်က္လံုးေလးကိုၾကည့္ကာ သူဘယ္ေလာက္နာက်င္ေနမလဲေတြးမိရံုႏွင့္ ရင္ထဲကနာက်င္မႈသည္လည္း ဖ်င္းခနဲပင္ ...။
ပတ္တီးအထပ္ထပ္ပတ္ထားေသာ လက္ကေလးကိုလည္း နာက်င္သြားေလမလားဟုေတြးပူကာ မထိရဲဘဲ အနီးအနားမွာပဲ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္လိုပ်ံဝဲေနမိသည္။
ၾကည့္ေလရာတိုင္း ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားသည္ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အက်ည္းတန္စြာေနရာယူထားပံုမွာ ျမင္ေလသူရင္ထဲဘဝင္ခိုက္သည္အထိကိုနာက်င္ေစမိသည္ ... ။
နားထဲတြင္ Sehun ေျပာခဲ့ေသာ စကားသံမ်ားကလည္း တဝီဝီႏွင့္ အသံသြင္းထားသကဲ့သို႔ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမ႐ွိၾကားေနရျခင္းေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေပါက္ေတြကလည္း အတားဆီးမဲ့စြာ တလိမ့္လိမ့္က်လာသည္မွာ ကမ္းပါၿပိဳေသာ ဆည္ကန္ႀကီးလိုပင္ ... ။
"ခင္မ်ားေဆးရံုတက္ဖို႔ေငြလိုိလို႔ သူဒီအလုပ္လုပ္တာပါ .. "
"ခင္မ်ားေဆးရံုတက္ေနတဲ့အေတာအတြင္း သူတစ္ခ်ိန္လံုးနီးပါးေဆးရံုမွာ႐ွိခဲ့တယ္ ...
သူ႔မ်က္ႏွာက စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ ခင္မ်ားေ႐ွ႕ကိုသူေ႐ာက္မလာတာ .. "
"သူတစ္ခ်ိန္လံုး westlife ရဲ႕ you raise me up ဆိုတဲ့သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ကိုယ္အားေပးေနခဲ့တာ .. "
အဟင့္ (╥﹏╥) သူမေမ့ဘူး ...
"Jongin ya သည္သီခ်င္းေလးကေလ မင္းကငါ့ကိုေျပာေနသလို အားအင္ေတြေပးေနသလိုခံစားရတယ္သိလား ...
You raise me up ...
So I can stand on mountain.. .
You raise me up ...
To walk on stormy sea ...
I'm still and wait here in your silent
You raise me up ...
To more than I can be ... "
ကြၽန္ေတာ့၏ဟန္ပါပါခံစားခ်က္တနင့္တပိုးႏွင့္ သီဆိုမႈကို သူထိုအခ်ိန္ကျပံဳးႀကည့္ျပီးပဲတံု႔ျပန္ခဲ့သည္ ..
သူစကားအမ်ားႀကီး မတံု႔ျပန္ခဲ့ဘူး ....
ဒါေပမယ့္ သူရင္ထဲမွာကြၽန္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွတ္ထားတယ္ .. ။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာသမ်ွကို သူအေသးစိတ္မွတ္သားထားတာပဲ ... ။
ဒါဟာၾကည္ႏူးစရာဆိုေပမယ့္ ငါျပည့္ျပည့္ဝဝမၾကည္ႏူးႏိုင္ဘူး Jongin ya ...
မင္းအခ်စ္ကို ငါျမင္လာေလေလ ရင္ထဲမွာၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္ အားနားဖြယ္ငါခံစားရတယ္ ... ။
မင္းအခ်စ္ကိုိလိုက္မမွီေအာင္ အရြယ္ေရာက္မလာတဲ့ငါ့အခ်စ္ကို အားမလိုအားမရျဖစ္ေစတယ္ ... ။
