"Hindi mo ba ako sasabayang mag-lunch?"
Napatingin si Christy sa mukha ni Bryan nang marinig niyang nagsalita ito. Pero nang Makita niyang nakatingin ito sa kanya, half smiling, ay agad niyang binawi ang tingin.
"B-busog pa ho ako, sir. Dito na muna ako. Tatapusin ko 'tong ginagawa ko" sagot niya saka muling itinutok ang mga mata sa screen ng computer.
"Okay"
Nang sumara ang pinto sa study room na siyang ginagawang opisina ni Bryan ditto sa bahay ay saka nagpakawala ng isang malalim na buntong-hininga si Christy.
Mula nang muntik nang mangyari sa kanila ni Bryan ay lagi na siyang umiiwas sa lalaki. Kinakabahan siya. Oo nga't pumayag siya sa mungkahi ni Mr. Santillan na akitin si Bryan pero wala sa usapan nila na ipagkakaloob niya ang sarili sa anak nito.
Kung sakaling mangyari iyon ay hindi naman nangangahulugan na pakakasalan na siya ni Bryan.
Paano ba nitong pakakasalan ang isang tulad niya? Boba nga ang tingin nito sa kanya, di ba?
Isa pa may ibang mahal si Bryan. Baka ang mangyari'y dagdagan ni Mr. Santillan ang perang ibabayad sa kanya.
Hindi niya puwedeng ipagkaloob ang sarili kay Bryan. Paano na lang kung mabuntis siya? Oo nga't mahal siya ng labis ng lolo't lola niya noon pero ayaw pa rin niyang matulad siya sa kanyang anak na walang amang nakagisnan.
Kaya nga ilang araw niya nang iniiwasan si Bryan.
Mahirap na.
Pagkatapos mag-lunch ay umalis ng bahay si Bryan kasama ang tsuper na si manong Bruno. Kapansin-pansin na maayos na ang paglalakad nito kesa noong dati pero may tungkod pa rin itong dala kung minsan lalo na kung bababa ng hagdan. Pero nang umalis ito'y hindi nagdala ng tungkod si Bryan.
Ang akala ni Christy ay mas makakapagtrabaho siya ng maayos dahil wala si Bryan at hindi siya maaasiwa. Pero habang nag-iisa naman sa study room ay ang lalaki ang naiisip niya. pinilit niya nga lang tapusin ang mga dapat niyang gawin.
Kasabay ni Christy sina Ivy at Manang Nena nang mag-lunch at pati nag maghapunan. Alas-otso medya na nang pumasok sa silid niya si Christy. Hindi pa siya matutulog kaya nagbasa-basa muna siya ng magazine. Wala pa rin noon si Bryan kaya ayaw niya munang matulog.
Hindi niya akalaing makakaidlip siya.
Naalimpungatan lang si Christy dahil parang naramdaman niyang may nakatunghay sa kanya habang natutulog siya.
Pagmulat niya ng mga mata'y saka niya nalamang tama ang pakiramdam niya dahil nasa tabi biya si Bryan at matamang nakatunghay sa kanya habang nakaupo sa gilid ng kama.
"S-sir?"
Ngumiti si Bryan at parang bumilis ang tahip ng dibdib ni Christy no'n. Bakit ba pakiramdam niya'y ang dalas ngumiti ni Bryan sa kanya these past few days?
"Bakit pakiramdam ko'y parang iniiwasan mo ako?"
"Ha?"
"Iniiwasan mo ba ako, Christy?"
"H-hindi" umiiling niyang sagot.
"Bakit naman kita iiwasan sir?"
"Tumingin ka ng diretso sa mga mata ko at saka mo sabihin sa akin na hindi mo nga ako iniiwasan"
Tumingin nga siya sa mga mata ng lalaki pero para siyang matutunaw sa mga titig nito sa kanya kaya agad niyang binawi ang tingin sa lalaki pero hinawakan ni Bryan ang baba niya at muli siyang pinaharap dito.
Nang unti-unting lumapit ang mukha ni Bryan sa mukha niya'y nataranta si Christy. Ang una niyang naisip ay umiwas.
"Sir-"
Ngunit hindi siya nakaiwas at pinatahimik siya nito nang siilin ng mapusok na halik sa labi.
"Sir, huwag. Ano ka ba, sir?"
Tumigil si Bryan sa paghalik sa kanya saka ito matamang tumitig kay Christy.
"Bakit dati'y parang gusto mo akong sinedyusin and now you're playing hard-to-get?"
"Sir, no"
Nagpumiglas siya pero hind siya binitawan ng lalaki. Sa halip ay pinaliguan pa siya nito ng halik sa mukha bago muling siniil ng mapusok na halik ang labi niya.
"Kapag hindi ka huminto ay sisigaw ako, sige ka"
"Go on, sumigaw ka. Sa tingin mo'y may makakarinig sa iyo rito? O, kung may makarinig man sa iyo, tulungan ka naman kaya nila kapag nalaman nila Manang Nena na ako ang kasama mo?"
"Ang alam nila'y harmless ako. Ikaw lang ang nakakaalam na magaling na ako"
Natigilan si Christy.
Tama pala ang iniisip niya. magaling na nga si Bryan. Hindi na ito impotent ngayon.
"Sir, puwede bang pakinggan n'yo muna ako?"
Parang walang narinig si Bryan. Gumapang ang mainit na halik nito sa punong-teynga ni Christy bago iyon bumaba sa kanyang leeg.
"Sir!"
"Bakit?"
"Sir, huwag-"
"Huwag? Don't you want this?"
Halos makabuhol-buhol ang hininga niya dahil ang isang kamay ni Bryan ay nasa ibabaw nan g kaliwang dibdib niya.
Napalunok siya.
Kahit na may suot siyang blusa at bra sa ilalim niyon ay ramdam pa rin ni Christy ang init ng palad ni Bryan na nagdudulot ng kakaibang kiliti sa kanya.
Ito lang ang kauna-ubahang lalaki na nangahas ng ganito sa kanya at parang papanawan siya ng ulirat sa sensasyong nadarama.
Marahil ay naramdaman na rin ni Bryan ang pangangalit ng koronang nasa tuktok ng dibdib ni Christy kaya mataman itong nakatitig sa mga mata niya.
"Sir"
"Ssh"
Ang sumunod na mga sandali'y naubos habang isa-isang inaalis ni Bryan ang suot na damit ni Christy. Pagkaraa'y ang lalaki naman ang naghubad.
Agad na iniiwas ni Christy ang mga mata nang tumambad sa kanyang harapan ang hubad na katawan ni Bryan.
Ang takot niya'y may kahalong pagkasabik. Pero ang tahip ng kanyang dibdib ay malakas pa rin. Para siyang nililindol ng mga oras na iyon.
Nang paglaruan ng dalawang daliri ni Bryan ang isa niyang nipple, naramdaman na naman ni Christy ang kiliting iyon na parami ng parami.
Pagkaraa'y namalayan na lamang niyang pumaloob na iyon sa bibig ng lalaki.
Nang tudyuin ng dila ni Bryan pagkatapos ang koronang iyon hindi na napigilan ni Christy ang sarili.
An anguished moan escaped her.
"B-bryan......"
Magkahalong kirot at kiliti ang naramdaman ni Christy sa pag-iisa ng mga katawan nila ni Bryan and then, his shattering passion brought ecstatic constraction in her.
ABANGAN.....

BINABASA MO ANG
Seducing Mr. Masungit
RomanceAng akala ni Christy ay hindi na siya makakatakas mula sa BARYO INITAO. Noon niya pa gustong-gustong makarating sa Manila, makapagtrabaho rito at umasenso. Kaya naman talagang nag pursige siyang makarating sa Manila. Pero pagdating niya sa lungsod a...