Menajerimiz Bir Kız

Göğsümü sıkıca sardım ve üzerime gömleği giyerek sandalyeye oturup beklemeye başladım. Son kez özleyeceğim saçlarıma bakıyordum. JaeYeon geldiğinde ellerimle yüzümü kapattım ve keşke başka bir çarem olsaydı diye düşündüm.

‘’ Buna emin misin HyeMi ?’’ diye sordu JaeYeon.

Ellerimi yüzümden çektim ve aynadaki uzun saçlarıma bakarak. ‘’ Evet eminim.’’ dedim.

Odanın kapısında dışarıya kafasını uzatarak ‘’ Min. Ben buradayım. Biraz sonra geleceğim. Kendin halledebilirsin değil mi? ‘’ dışarıdaki kişi olumlu cevap vermiş olacak ki kapıyı kilitleyip yanıma geldi. Çekmecelerden gerekli şeyleri çıkartıp saçlarımı kesmeye başladı.

--o—

Şu kıyafetlerin rahatlığını aklınız alıyor mu? Erkekler gerçekten çok rahatlar. Bizim kıyafetlerimiz hiç bu kadar rahat değil. En azından ben şu ana kadar hiç bu kadar rahatıyla karşılaşmadım. Duruşumun da bir önemi yokmuş gibi geliyor. Ellerimi cebime koyup yolda yürüyebiliyorum. Muhteşem.

SM’ gidip kendi dosyalarımı verdikten sonra eve gelmiştim.. JaeYeon tüm akşam beni onaylamayan bir şekilde bana gözlerini dikmeye kararlıydı.

Yarın için yeterince gerginken bir de onu çekmemek için odama çıkıp kendimi uyumaya zorladım.

--o—

SM’ e giderken her adımımda daha da korkuyordum. Ya anlarlarsa, ya fark edilirsem , ya beni ayıplayıp kapıya atarlarsa gibi düşüncelerimi bir türlü aklımdan çıkartamıyordum.

Kapının önüne gelince nefesimi dışarıya verdim ve biraz daha erkek gibi görünmeye çalışarak içeriye girdim. Bir adamın beni yönlendirmesiyle başkanın odasına girdim.

‘’ Hoş geldin.. HyoMi’ydi değil mi? ‘’ dedi başkan koltuğunda oturan ve işi gereği karizmatik olan adam.

Evet bu benim erkek olan ismim. ‘’ Evet efendim. ‘’ dedim sesimin erkek gibi çıkmasını umarak.

‘’ Dosyana baktım. Tam bir deneyimin yok ama stajyer olarak bayağı çalışmışsın. Yine de SM gibi büyük bir ajansa başvurmak için yeterli olduğunu gerçekten düşünüyor musun? ‘’  Bu adam bildiğin beni eziyordu.

Kendimi toparladım. ‘’ Emin olun buna pişman olmazsınız. En başa çıkılmaz grubu bana verin… Onları adam edebilirim. ‘’ dedim kararlı bir şekilde.

‘’ O kadar emin olma bence… Yine de senden iyi bir menajer olur gibi duruyorsun.  Daha birbirleriyle dün tanışan bir grubumuz var. Yarın onlarla ilk iş gününe başlayabilirsin. Dışarıda ki bayan sana onlarla ilgili bazı kağıtlar verecek. Hayırlı olsun. ‘’

Gülüşüm, ağzımın tüm yüzümü kaplamasına neden olmuştu. Bir tek kalkıp zıplamam kalıyordu. ‘’ Teşekkür ederim. Pişman olmayacaksınız. ‘’ Adam – ki adının KyuJoon olduğunu bilmeme rağmen adam demek daha güzel geliyordu- kararını değiştirmeden önce hemen dışarı çıktım.

Yeni bir grubun olacağını biliyordum zaten. Kız bir grup olmadığı için şu an bu haldeydim. Bu işe gerçekten ihtiyacım var.

Kadın hemen yanıma gelip güler bir yüzle kağıtları elime tutuşturup gitti.

--o—

Bu gün ilk kez grup ile tanışacaktım. Dosyalardan isimlerini yüzlerini ve başka ne gerekliyse öğrenmiştim gerçi ama bu en önemlisiydi.

Bundan sonraki yaşamım 5 erkeğin hayatlarının iyi gitmesi yönünde olacaktı. Yine de bir işim olduğu için mutluydum. JaeYeon ile idare ediyorduk ama hep ona çok yükleniyormuşum gibiydi. Bunun için erkek gibi görünmem gerekiyordu ama buna katlanabilirdim.

SM gruplarından bazılarının kaldığı apartmanda 4. Dairenin ziline bastım. Kapının arkasında bir kargaşa oldu ve hemen kapı açıldı.  

Kapıyı açan 5 çıplak çocuğun yüzündeki gülümseme aniden kayboldu. Beni öyle bir inceliyorlardı ki sanki bu dünyadan değilmişim gibi hissetmeme neden oldu.

En öndeki ‘’ Sen kimsin ? ‘’ dedi.

Derin bir iç çektim ve gülümseyerek ‘’ Ben menajerinizim. HyoMi. İçeriye…  girebilir miyim? ‘’ dedim. Aslında içeri girmek konusunda pek emin değildim. Hepsi çıplaktı ve…

‘’ Sen menajerimiz misin? ‘’ hepsinin ağzı açık kalmıştı. Kapıdan çekilip içeriye girmeme izin verdiler.

‘’ Evet başka kimi bekliyordunuz ? ‘’

JongHyun – dün hepsinin ismini ezberlemiştim.- ‘’ Bizden küçük gibisin. ‘’ dediğinde hepsi katıldığını gösteren sesler çıkarttılar.

Aslında Jonghyun’dan Henry’den küçüktüm. Yine de onlara bunu söylemeyecektim. Kız olduğumu bilmemeleri gibi bunu da bilmemeliler. Ne garip cümle oldu.

‘’ Hayır, sizden az da olsa büyüğüm. Sadece biraz küçük gösteriyorum o kadar. ‘’ hepsi koltuklara oturmuştu.

Grup hakkında birkaç şey ve bundan sonra neler yapılacağı hakkında konuştuktan sonra hepsi dağıldı. İsteyen dışarıya çıktı isteyen kendi odalarına çekildi. Bende boş boş oturmak yerine mutfağı toparlamaya karar verdim. Daha bir gün olmuştu ama nasıl bu kadar kirletebilmişlerdi?

Tezgahı silerken Kikwang içeriye girip buzdolabından su içti. Etrafa bakındım ama dışarıda hiç su göremedim. Kikwang’ın kapattığı buzdolabını açıp içindeki suyu dışarıya çıkarttım.

‘’ Ne yapıyorsun? ‘’ diye sordu.

Ona dönüp yalancıktan sırıttım. ‘’ Bir idolün buzdolabından su içebileceğini mi sanıyorsun ? ‘’

Ben işime döndüğümde o hiç bir şey söylemeden öylece yanımda dikiliyordu. Biraz sonra -konuşmayı akıl edince- ‘’ Her menajer idollerin mutfağını temizler mi? Ve senin gibi kıza mı benzerler? Ya da menajerler idollerden küçük olabiliyor mu? ‘’ diye aklındaki tüm soruları ortaya attı.

Elimdeki işi bırakarak ona döndüm. Ne söyleyeceğim? ‘’ Sadece iyilik yapıyordum. Ve kıza benzememi yüzüme vurduğun için teşekkür ederim. Bir de sadece küçük gösteriyorum, küçük değilim. ‘’ bezi tekrar elime aldım.

Tezgaha ellerini dayayarak bana bakmaya başladı. ‘’ Öyle mi? Emin misin? ‘’

‘’ Eminim. Şimdi gidip ne yapmak istiyorsan onu yap olur mu? ‘’ dedim onu başımdan savmaya çalışarak.

‘’ Burada duracağım. ‘’

O orada beni izlerken işlerimi yapmaya devam ettim. Zor zamanlar beni bekliyor gibi. 

Diğer hikayem ' Benim Başrol Oyuncum' bittiği zaman bu hikayeye devam edeceği. Eğer oy ve yorumları güzel olursa tabi ki :)) Grub üyelerinin yaşları hikayede aynı değil. Normalde en büyükleri Henry olmasına rağmen hikayede en büyükleri Jonghyun (CNBLUE)  bunlara takılmayın lütfen :) Umarım beğenmişsinizdir. Neler düşündüğünüzü gerçekten çok merak ediyorum. Yorumlarınızı bekliyorum. Teşekkürler :))