De ochtend brak aan in Alicante en Hannah werd langzaam wakker. Ze rekte zich uit en voelde een lichte pijn tussen haar benen. Ze besefte zich toen wat er gister gebeurd was. Hannah werd meteen rood door de gedachte en verstopte zichzelf in de dekens. Langzaam hoorde ze Koen ook wakker worden en enkele seconden erna voelde ze 2 armen om haar middel die haar naar achteren trokken tegen Koen aan. Hannah glimlachte en legde haar handen op die van Koen. "Hoe heb je geslapen?", fluisterde Koen en kuste haar op haar wang. Hannah voelde zichzelf alweer blozen. "Ja lekker alleen ik-ehh heb wel een beetje pijn", stamelde Hannah. Koen gniffelde. "Waar?" "Doe een gok", zei Hannah droog maar moest toch giechelen. "Sorry schatje. Je had erom gevraagd", zei Koen en streelde Hannah nog wat door het haar. Hannah voelde zichzelf een gelukkig mens. Ze had Koen, de locatie was mooi en echt alles was gewoon zorgeloos. Toch was er 1 ding wat stoorde. Hannah's rommelende maag. "Perniek, ik heb honger. Zullen we gaan ontbijten?", vroeg Hannah. "Doen we", zei Koen en stond al op. Hannah zette beide benen op de grond en voelde zichzelf alweer bijna tegen de vlakte gaan maar Koen had haar alweer opgevangen. "Dankje", zei Hannah verlegen. Ze schaamde zich dood dat lopen nieteens meer lukte en voelde zich een behoorlijke down patiënt, maar eerlijk is eerlijk, getild worden door Koen was niet verkeerd, daar ging ze niet over liegen. Eenmaal beneden aangekomen zat de hele mikmak al op tafel en zat iedereen al te ontbijten. Alle blikken waren als de bliksem op hen gericht. Koen zette Hannah neer op een stoel en ging zelf ook zitten. Ze was volledig gesloopt en geeuwde. "Oké niet onschuldig gaan lopen doen, als jullie die capriolen van gister nog een keer flikken zonder de deur achter jullie reet dicht te smijten vraag ik spontaan euthanasie aan", zei Milo droog. Hannah werd rood en begon te lachen. "Eens. Echt fuck jullie kutkinderen jullie mochten opzich wel stiller zijn want volgens mij hoorde ons buurland het zelfs", zei Matthy en nam gefrustreerd een hap van zijn croissant. "Echt krijg herpetitis B ofzo ik probeerde gewoon rustig te slapen maar dat is gewoon fataal mislukt door jullie. Het is dat ik nu mijn smikkelplezier uit mijn optimel kan halen anders keek ik jullie de rest van de vakantie niet meer aan", zei Milo en vond zijn toevlucht in zijn optimel. "Nou overdrijven is ook een vak, jullie zijn gewoon allemaal jaloers", zei Koen droog en douwde onverschillig een croissant naar binnen. "Ze zijn jong laat die kinderen gewoon hun plezier hebben, als jullie gisteravond allemaal een chick het bed in hadden gekregen zat niemand hier te zeiken", vond Robbie ervan. Iedereen zweeg. Die kwam wel even binnen bij iedereen. "Ja nou eh gaan we vandaag nog iets uitvoeren? anders ga ik zo rustig weer een retourtje bed pakken", zei Hannah om het onderwerp te laten veranderen. Bovendien was ze nog steeds fysiek en mentaal volledig gesloopt dus wilde ze het liefst gewoon weer plat + ze voelde zich te ongemakkelijk om te leven. "Nee we gaan thuis blijven en hooguit een beetje zwemmen want ik heb een kater en van deze hoofdpijn wil ik acuut dood", zei Mark droog en iedereen begon te lachen. "Ik ook gap, wij allemaal. We blijven wel thuis", zei Matthy en Hannah peerde 'm alweer naar boven om te gaan pitten, maar voordat ze de deur open kon doen was Koen haar al voor. Hij pakte haar hand vast en ondersteunde haar. "Het is ook niet te geloven die 2", hoorde ze Raoul nog zeggen. Koen lachte en hielp Hannah de trap op. "Ze zijn gewoon allemaal jaloers op mijn mooie meisje", fluisterde Koen en zoende Hannah. "Koen, ik hou van je," zei Hannah en had het gevoel dat ze moest janken om hoe lief Koen was. Ze hoorde een deur opengaan vanuit de gang beneden. "Ey ik weet niet wat jullie van plan zijn, maar hou het tempo laag godverdomme", hoorde ze Milo zeggen. Hannah lachte en Koen hielp Hannah het bed in en ging zelf ook weer naast haar liggen. "Slaaplekker liefje", zei Koen en Hannah viel met een tevreden glimlach weer in slaap.
