Bir mavzer çığlığı vurdu sessizliğimizi
Gecenin karanlığına saplandı tüm şarapnel parçaları
ve iki damla ışık sızdı gecenin göğsünden
Buram buram gündüz koktu heryer
Sabaha karşı öldü gece
tüm sarapçılar evsiz kaldı
Sakalları sigara dumanıyla boyanmış dedeler utandılar hallerinden
Gecenın ardından yıldızlar yakamozlar ateş böcekleride öldü
En cok yalnızlar ağladı arkasından
sonra hiç şiiri olmayan şairler
Herkez hüzünlerini giyindi defnettiler geceyi
Herşey gibi unutuldu yıllar sonra
Hatırladığımızdaysa çoktan soğumuştu bedenerimiz
