Bir nota düştü sesizliğe
ölümün dilinden konuşurken bedenleri insanların
biz geç kalmıştık Yakupla isimlerimize
bahar bu kıtadan sürülmüştü çoktan
üstelik tadı da değişmişti şarapların
sandık ki ebedi savaşı içindeyiz Tanrıların
Siz dediler isimlerimiz yoktu
türlü bakışlarıyla kirletildik insanların
yollar gitmenin en durağan şekliydi o zamanlarda
yalnızlık edilgen bir hiçliğin içine çekiyordu bizi
nasıl olsa bulamamıştık isimlerimizi
bir ara bir şarkının nakaratı sanıp tekrarladık kendimizi
aynada gördük inanamadık bu kadar mı yitirmiştik benliğimizi
Yağmur yağmıştı üstelik kötülük gök kuşağındaki sekizinci renkti
Bize siz dediler tek başımıza bir sen edemiyorduk üstelik
bu halimizle bir yoksulluğun öznesi olmaya geldik
hangi aşk sahipsiz kalsa siz dediler bizde sahiplendik
