Bedenlerimize sürülmüş kurşunlar gibiydik
Bakışlarımız demir renginde
Tanrı dünya denilen bir örste dövmüştü bizi
Çığlıklarımız metal sesi
Mürekkebimiz paslanırdı kağıtların rahminde
Kendimizi karanlık sanırdık fakat
Gölgelerimizin toplamı bir gece etmedi hiç.
