Bir şeyler bekler içimdeki donmuş nehir.
Akar gündüzden geceye doğru,
bir kışı sürüklerken peşinden unutur hangi mevsimde olduğunu.
Sesi çözülür yavaş yavaş dizginlerini koparır
bir uçurum arar dökecek yazdan kalan ağustosu.
