Chapter 39

50.1K 1.1K 32
                                    


"What the fuck Angelo?!" I said to him, half shouting and half whispering.

Nagsimula nang mag init ang ulo ko at mas uminit pa ito ng ngumisi isya sa akin.

The fvckf@ce is taunting me and I am fully aware that I am not in the mood to play his little game.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya while trying to look unaffected by his actions.

"I could ask you the same thing, you're spying, I presume." sabi nito ng hindi parin nawawala ang nakakainis na ngisi.

My hands are really itching to wipe that smirk off his face.

"It's none of your business, so stay the fvck out of my way." malamig kong sabi.

"Everything that concerns the safety of this school and everyone in it will be considered my business."

"Ano namang pake mo?" sabi ko.

"Wala ka na dun, binalaan kita noon. Never to associate with an Otokawa because they mean trouble but seeing you with that Saito, alam ko talagang may kinalaman ka sa kanila" sabi nito habang palapit ng palapit.

"You are blindly accusing someone Mr. Montereal and that's very dangerous at isa pa, you don't have any proof" untag ko sa kanya.

"Yet." dugtong nito. "The second I saw you in this school, I know there's something different about you. I still don't like or either trust you." the moment he said that, I saw glint of something that flashed through his eyes pero agad ding nawala.

"I don't care what you feel about me. " simula ko, and I swear I saw the same thing in his eyes again, hindi ko lang alam ano.

"At wala akong alam sa sinasabi mo, I just happened to be here idiot, deal with it. "

"Dapat lang, dahil sa oras na malaman kong may binabalak kayong masama, I'm gonna... "

Di ko na siya pinatapos pa.

"You'll what? Kill me? Beat me? Strangle me to death? Ano? " hamon ko sa kanya, leaning close to him, showing that I am not afraid of him. Mataas ang pride ko at hinding hindi ako basta bastang nagpapatalo.

Sa halip na magalit, that annoying grin was plastered in his lips again.

Mahina siyang naglakad papunta sa akin. Inch by inch, unti-unti siyang lumalapit. Doon ko lang nalaman na kanina pa, I was unconsciously stepping back. My back was against the wall again. He was leaning very close to me.

His removed his gaze from my eyes and shifted it downward on my face.

"I was thinking of something a lot worst" sabi nito, grinning a lot wider.

"So you better watch your back."

Before I knew it, something wet and soft touched my lips. Agad nanlaki ang mata ko.

I don't know what to fvcking feel.
Biglang bumilis ang pangyayari at namalayan ko nalang ay wala na ako doon.

Hindi ko alam paano ako nakalayo pero bago iyon ay binigyan ko muna siya ng napakalakas na suntok sa mukha.

Halos lakad-takbo ako papunta sa parking lot.

I was practically cussing at every step of the way.

Di na ako nag abalang kunin ang gamit ko, I know Raven will take care of it. I don't fvcking care, all I want is to get out of this goddamned place.

Tahimik ang buong parking lot pagkarating ko roon at sariling tibok lang nang puso ko ang naririnig ko.

It was annoying me to the death, I just wanna rip it out.

The Legendary Dark DemonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon