Boşluk. Buna alışıp keyfini çıkartmaya karar vermiştim. 18 dakika. Bilincimin kaybolmasına, oksijenimin bitmesine 18 dakika kalmıştı. Yıllarca çıkmaya çalıştığım bir yerdeyim. Uzay acaip bir yer dedim içimden her şey onun içinde ama o boş. Derin bir nefes aldım önümdeki görüntü belki de son gördüğüm görüntü olacaktı. Ama muazzamdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüzgeç
Science FictionUmudumu yitirmeye başladıgımda yeşerdi umutlarım. Ve o zaman farkına vardım gerçek yaşamın. Hayatın. Kavramların. En yakınıma bakmam gerektigini çok geç anladım. Daima hayalleriyle yaşamış bir kızın hayal hikayesidir. Unutmayın: Gökyüzü sadece uçm...
