Senshi #4

295 14 2
                                    

"SO anong plano mo ngayon Boss?"

Napapangiwi ako habang ginagamot ko ang sarili ko mula sa naabot kong pasa sa mukha kanina habang nakikipag Laban ako, pero hindi doon ang sentro ng kaisipan ko kundi Kay Kurei. I've finally meet him now at mas mapapadali na lang ang pag kuha kong muli sa aking tronong.

"Wala akong plano, Clinton." I said on him.

"So ano? Susugod kana lang ng basta basta?" Hindi ko sya sinagot at ipinag patuloy ko na lang ang pang gagamot sa kamao kong nag durugo na naman. "Boss naman, paano pag nalaman na naman ito ng Ama mo? Paniguradong mag kakasagutan na naman kayo nyan."

"I don't care about him." I just simply say.

"Hindi mo alam boss ang pag aalala ng Ama nyo." I smirked on him that makes him stop.

"Don't start with me Clinton." Babalang sabi ko sakanya. "That would never happen." Matapos kong bendahan ang kamao ko ay tumayo na ako mula sa pag kakaupo.

"Boss."

"That rooftop? That's mine. This School? This is my Territory." Then suddenly I remember that day when i fought with someone and he beat me so easily. I gritted my teeth again. "Hindi ko maintindihan ko bakit ako natalo ng isang baguhan lang na tulad ko." I mumbled.

First day of my Highschool at dito na ako nag aral sa Senshi University. One mission and I want that to pursue. To be a king in this all boys building. No one can beat me that day, marami ang sumubok but they failed at nauuwing sumasama sila sa kupunan ko. Lucky? Nope that's the reality na ako lang ang malakas. And then one day someone's came at hinamon akong makipag laban. He's name is Setro.

Hindi ako kompyansa sakanya at minabuting labanan sya aakalaing sya ay katulad din ng iba. Mahina din. Iisang kondisyon ang naiis nya. Yun ay ang tuluyang pag lisan ko sa lugar na to kapag natalo nya ako so nakipag deal ako sakanya. I never thought that I'm dealing myself with the devil. At ganun na lang nya ako kadaling tinalo. He took my place. I force myself to leave and that's the most unbelievable days that had happened in my life. Ang matalo ng isang baguhan lang din. At mas hindi ko aakalain na madali lang pala syang natalo ng isang KUREI CRAIGE? Fuck it. Bumalik ako dito para harapin ang Setro na yun, para ipatikim sakanya ang kahihiyan na nangyari saakin but he's too weak for Kurei's power? That's stupid.

"Boss, saan ka pupunta?" Napatigil ako at nilingon si Clinton.

"Pupuntahan ko si Kurei." Nanlalaki ang mata nito.

"Ano? HINDI MO PWEDENG GAWIN YAN BOSS!" I glared him for shouting me like that.

"What? Pipigilan mo ako? Then you think you can do that?" Mariing umiling sya sa sinabi ko.

"Boss.. Kilala ko si Kurei." I stop for awhile when he said that. "Malakas sya, may kakaiba sa pakikipag laban nya." Naka kunot lang ang noo ko habang pinakikinggan ito. "Hindi sya lumalaban sa taong mahina-" Tumaas bigla ang kilay ko na ikina peace sign nya.

"Are you making fun with me Cage!" I hissed on him.

"No that's not what I mean." Bumuntong hininga ito. "Hayaan mong gumawa tayo ng plano." I sarcastically laugh at him.

"Plan.. Plan.. Plan.." Lumapit ako sakanya at kinuwelyuhan sya.

"Boss naman." Nanlilisik ang matang tinitigan ko sya.

"I can beat him easily. I can do it right now and then, I can blow his mind. Trust me. I will make him cough with blood." At malakas na itinulak ko sya at muli ng nag lakad.

"Maniwala ka naman saakin boss. Kailangan natin ng malakas na kampo." Tumigil ako at muli syang ni lingon.

"If that is what you want so.. Give me the list of them and I will beat them just to make them mine again." I marked my word and by that I walked away at naiwan syang naka nga-nga na lang. Ang tigas ng bungo nya and mine too. 

Senshi University [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon