Zoraki Aşk

6. Bölüm: Psikolog Saçmalığı

Yerden aldığım paketi "Nasıl olsa yarın okulda görüşeceğiz. Cem'e yarın veririm." diyerek paketi çantama attım.

-20 DAKİKA SONRA-

Eve vardığımda halamla selamlaştıktan sonra odama, yukarı çıktım. Yarın unutmayayım diyerek sigara paketini çıkarıp yatağımın yanındaki komodinin üzerine koydum.Bir duş aldıktan sonra halamın yanına indim. Halam okulumu sordu ben de anlatmaya başladım:

"Herkes sigara içiyor. öğrenciler öğretmenlere karşı çok saygısız, tüm sınıflardaki öğrenciler sigara içiyor ve her yer duman altı." dedikten sonra halam sırıtmaya başladı. Büyük ihtimalle "duman altı" lafını duyduğu için sırıtıyordu. Ama bu hiç komik değil Funda TAŞKIRAN!

-1 SAAT SONRA-

Halamla konuşmamı bitirdikten sonra, temiz hava almak için dışarı çıktım. Eve geldiğimde yaşayacaklarımı hiç tahmin edemezdim.

Dışarı çıktığımda hava güneşli, insanlar neşeli, böcekler ötüyor, çiçekler kokuyordu.Kısacası her şeyde bir neşe vardı. Bu kadar neşe belki de az sonra yaşayacaklarımın habercisiydi. 

Siyah beyaz panda desenli bisikletim, ve bisikletimle uyumlu pandalı kıyafetlerim dışarıdan bakıldığında biraz manyakça duruyordu. Hayır! Tamamen ÖN YARGI!  Ben çok tatlış ponçik bir pandayım bu kimseleri ilgilendirmez. İlgilendirmez ve ilgilendiremez. Telefonumda çalan panda temalı şarkıyı bisikletimle giderken son ses dinlemem de gayet normal. Anormal olan diğerleri.

Biraz sonra telefonum çaldığında halamın benden eve gelirken bir şeyler isteyeceğini umuyordum ancak hiç beklediğim gibi olmadı. Çok yüksek ve kızgın aynı zamanda şaşkın bir sesle halam eve gelmemi istedi. Hayır, hayır istemedi düpedüz azarlayıp, emir verdi.Neden, niçin, nasıl? Niye halam böyle davrandı? Anlamadım.

-EVE VARINCA-

Kapıyı açar açmaz halam İzmir'e taşınmadan önce cırladığı gibi cırlamaya başladı. 

"Bu ne!?"  

Elinde Cem'in sigara paketi vardı. "Şevval bu ne dedim sana! Bugün anlattıklarından sonra sen de mi? Hem de ilk günden. Yazık, çok yazık". Tam da o an "Hala dur bir saniye açıklamama izin ver." diyecekken fark ettim o lafın annemin olduğunu. Hey! O annemin lafı. "Yazık, çok yazık." lafını annemden başka kimse kullanamaz. Halam olsa bile!!

"Keşke karşımda bana bağırıp duran halam değil de annem olsaydı. Annem, canım annem! Tam bir hafta oldu be! Ne çabuk geçti. Seni çok özlüyorum. Keşke sen yaşasaydın da babam olacak o adam ölseydi. Dünyanın adaletine tüküreyim." diye düşünürken dalmışım. Gözlerim dolmuş farkında değilim. Daldığım sulardan halamın sesiyle irkilerek çıktım. Funda TAŞKIRAN'ın azarlaması devam ediyordu. Hem de konuşmama izin vermeden.

Nasıl olsa önemsiz şeyler söylüyor ve söylemeye devam edecek diyerekten halamın söylediklerini iplemiyordum. Ancak o sırada halamın "Sana bir psikolog şart." dediğini kaçırmışım.

Halam konuşmasını bitirdikten sonra odama çıktım. Odama çıktığımda, odamın ortasında duran bir çamaşır sepeti ile karşılaştım. Tabii ya! Halam kirlilerimi toplamak için odama geldi ve odanın  içinde gözlerini gezdirirken komodinin üzerinde duran paketi gördü. Kısa bir kriz geçirdikten sonra beni aradı. İşte ben ve üstün zekam birlikte çalışarak olayı çözdük.

Aradan biraz zaman geçtikten, ortam da biraz yatıştıktan sonra mutfağa, yemek pişiren halamın yanına indim. En azından halam biraz önceki halinden daha iyiydi..  amahâlâ söylenmesi devam ediyordu. Olsun. Ne olursa olsun halama olan biteni anlatmazsam çok kötü olur. 

Halamın yanına yaklaştım ve dedim ki: "Hala lütfen beni dinle ama sadece dinle. Eğer şimdi dinlemezsen sonra pişman olursun." dedim ve olayları baştan sona anlattım. Sanırım bunlar halama komik ve uyduruk gelmiş olmalı ki halam sırıtıyordu. Nesi komikti bunun?

Sözlerimi tamamladıktan sonra halam sadece tak bir cümle etti: "Psikoloğa gideceğini durmadın herhalde"

Ne! Nasıl yani? Ne psikoloğu? Halam delirmiş olmalı. Arkadaşlarım sigara içince normal benim sigara içmememe rağmen içmiş olma ihtimalim olunca istikamet psikolog. Oldu paşam!!

Evin içinde avazım bağırdığı kadar bağırmaya başladım. "Hala!! İyi misin sen? Ben sana içmedim diyorsam içmedim. Neden inanmıyorsun bana. Neden yalan söyleyeyim ki sana? Hem sana yalan borcum mu var? Ya hala lütfen beni psikoloğa gönderme. Noluuur? Bak sonuçta ben haklı çıkacağım boşuna masraf olur senin için yani." dedikten sonra halam sinsi ve küçümser bir gülüş attı bana "Hadi ya? Bal gibi gidilecek o psikoloğa.!" dedikten sonra tepemin tası attı. "Eeeh! Banane be inanmıyorsan inanma! En küçük fare deliğine dahi sıkışsam o psikoloğa gitmeyeceğim! BA-NA-NE!" diye bu sefer ben halama cırladıktan sonra gözlerim dolmuştu. 

Arkama bile bakmadan doğruca odama çıktım. Hızlıca çıktım ki halam peşimden gelmesin. Halamdan nefret ediyorum. Nasıl böyle bir ön yargıya sahip olabilir ki bir insan? Hem ne ara haber verdin sen psikoloğa halacım??

Yemin ederim çıldıracağım!

Gerekirse psikolog eve gelsin banane. B*k bir şey anlatırım ben ona. Suspus olurum, evden kaçarım ama asla psikolog ile hiç bir diyalog kurmam!