ASBR #13

795 21 6
                                    

Ngiti ang bitbit namin sa pag uwi namin, tsaka non stop na chikahan. Salamat talaga dahil kahit papaano ay nakaklimutan ko ang katotohanan. Ang katotohanan na MASAKIT pero pinipilit kong tinatanggap. Ang pag iwan saakin ni mama...

" oh, loisa, bakit nakatulala ka Jan? " tanong saakin ni Joshua habang naglalakad kami papuntang Garden sa bahay nila.

" Ahm, may naalala kasi ako, si mama. Nasaan na kaya siya ngayon? Masaya kaya siya ngayon? Ahm, naalala niya run kaya ako? Ano kaya ang kinakain niya dun? "

" Alam Mo kasi Joshua, kahit sabihin na natin na iniwan niya ako. Kahit balibaliktarin natin ang mundo mama ko pa din siya. Ang dami naming pinag daanan ni mama, ang dami naming problema na nasulusyunan namin. Miss ko na si mama. " At bigla namang nangilid ang mga luha ko habang sinasabi ko yun kay joshua. I really miss my mom. Hindi ko alam kung paano ko siya macocontact. I just want to hear her voices again. I just wanna see her face, I wanna hug her. I really miss my mom.

" Alam mo ba kung saan sila nag punta? " tanong saakin ni joshua, ayaw ko ng humingi ng tulong kay joshua. Grabe na ang itinulong niya saakin. Pero kailangan ko pa ding sagutin ang tanong niya.

" Sa Bicol Region. Alam ko nandun sila. May bahay sila Lola doon. Baka nandun sila. " Sagot ko. Once naka punta na ako doon. Sto.Domingo Albay ( San Roque ) ayon ang alam Kong full address ng bahay nila Lola .

" I'll help you. Since, 2 days nalang sembreak na. Magbabakasyon tayo sa bicol. Pupuntahan natin ang mama mo. " seryosong sagot ni joshua. Gusto ko sanang pigilan pero pag buka palang ng bibig ko hinarangan niya na
" Wag kang aangal. My decision is Final " Madiin niyang sinabi. Jusko nahihiya na ako ng sobra kay joshua pati kay Sr.Garcia Pero mukang di ko na siya mapipigilan.

Kinabukasan pumasok na ako sa company nila joshua. Konti nalang siguro ang maiswesweldo saakin. Di na kasi ako masyadong pinapapasok ni Joshua eh.

" Uy Loisa " narinig ko ang pamilyar na Boses at tama nga ako. Si Yves nanaman. Araw araw kasi siyang nandito kasi tumutulong siya sa pag mamanage ng company..

" Oh Yves? " sagot ko naman sa pag tawag niya

" napapadalas ang pag absent mo sa trabaho ah. " seryoso niyang binaggit. Pero bakit niya alam? Eh ang alam ko lang namn kaya niya ako nakikita kasi nadadaanan niya ako or what. Pero ngayon parang alam na alam niya

" Paano mo naman nalaman ? "

" Lagi kitang tinatanong sa guard kung pumasok ka. Loisa, Tara mirienda muna tayo " sumama naman ako. Kasi sino ba naman ako kung tatanggihan ko ang offer niya saakin. Diba? Aarte pa ba ako?

Pag punta namin sa canteen binila niya ako ng snacks at drinks

" Loisa, pwede ba akong makipag kaibigan sayo? "

" Oo naman. Magkaibigan na nga tayo eh. "

" I mean. Mating Magka IBIGAN " Luh? Ang corny? Hahahahahha

" Huh? Ang corny nun ah " pero ang seryoso pa din ng muka niya. Nakilipag lokohan nga lang ba talaga to?

" Muka ba akong nakikipag lokohan sayo loisa? "  in his serious voice, ano ba naman to. Di ko talaga gets.

" Loisa, Look. I like you. " Sabi niya saakin. At mejo na awkward na ako . hindi na ako mama tungin sakanya ng deretso.

" Yves.. Mmm.. Thanks sa pag hanga pero kasi.. " naputol ang sasabihin ko ng sumingit siya.

" Ano? Kasi mahal mo na yung pinsan ko ? Kaya hindi mi ako msagot ng I LIKE YOU TOO. loisa buong buhay ko inggit na inggit ako kay joshua kasi cool siya, Pogi siya, etc. Pero ngayon. Mas lalo pa akong nainggit. Kasi yung babaeng sinisigaw ng puso ko. Iba ang minamahal. " at bigla siyang nag walk out

" Y-yves! " pag tawag ko Para bumalik siya. Pero hindi. Derederetso pa din siya. Tumulo nanaman ang luha ko. Masama bang piliin ko yung taong MAHAL KO TALAGA? ...

A SWEET BEAUTIFUL REVENGE|✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon