👽Uzay Kız ⚢

1.0

Dolabımdan çıkardığım mavi ve kendi teni kadar parlak diz üstü elbiseyi elime aldım ve hala askısındayken Reyna'nın üzerine doğru tuttum. "Mavi tenine çok yakıştı!" diye şakıdım neşeli neşeli. Bu tarz kız günleri yapmayalı bayağı olmuştu. Bilirsiniz, Yumi ile aynı evde kalsak da geceleri pek görüşmüyorduk çünkü yakın arkadaşları Catherine ve Mackenzie ile partilerden partilere geziyordu. Konu erkek oluncaysa nazik Japon kültüründen uzaklaşarak kirli bir sürtüğe dönüşebiliyordu.
"Gerçekten güzel mi?" dedi emin olamıyormuş gibi, bir yandan aynadan kendini seyrederken.
Hızlıca başımı salladım ve kel kafasına beyaz bir bandana bağladım. "Ayakkabıların kalsın," deyip gülümsedim, "partiye giderken topuklu ayakkabı giymek çok saçma."
Ela gözleri olduğundan daha da irileşti. "Kesinlikle!" diye bağırdı, "gökdelen üzerinde yürümek gibi geliyor."
Benzetmesi üzerine kıkırdadım ve ona çekmecemden çıkardığım pembe kapaklı telefonu uzattım, "bu yedek telefonum," dedim eline tutuşturduğumda, "hattım da var. Bana ulaşman için," diye ekledim.
Bana samimi bir gülümseme verdi. "Seni kaybedeceğimi sanmıyorum, Marie," dudağını ısırdı, "ama bu çok tatlı. Teşekkür ederim."
Omuz silktim. "Şu parfümü de sık da çıkalım hadi. Yumi bizi bekliyordur." Reyna aynanın önünde duran mango aromalı parfümü boynuna sıktı ve tamam olduğunu belli edercesine başını salladı. Çantamı alıp onunla beraber odadan ayrıldım.
Yaklaşık yirmi dakika içinde arabayla Yumi'nin verdiği adresin önüne geldiğimizde boş park yeri bulmak için aracı birkaç metre ötede durdurmam gerekmişti. Arabadan indim ve etrafından dolanıp Reyna'nın kapısını açtım. Elimi uzatarak çıkmasına yardımcı oldum, arabayı kitledikten sonraysa ahşap eve doğru yürümeye başladık. Ev devasaydı ve müzik öyle gürültülüydü ki buradan duyuluyordu. Girişte yılbaşı ruhu taşıyan ışıklandırmalar vardı ve yanlış görmediysem büyük kapının üstünde Noah'nın Partisine Hoş geldiniz! yazıyordu. Ah, parti sahibinin erkek olduğuna şaşırmamam gerekiyordu; sonuçta bizi buraya Yumi getirmişti.