Secret Love

Chapter 14: Yes

Kumukulo ang dugo ko. Talaga lang. Hindi ko pa rin makalimutan ang itsura ng kitchen ko. How it was wreck by a playboy. Damn it.

“Miss Tao, are you listening?" Masungit na tanong ng Professor namin.

Napatuwid ako sa pagkakaupo ko. Shit. Strict pa naman 'to.

“Sorry, Ma'am." Sabi ko.

“Next time I caught you not listening in my class, find your professor." Masungit na sabi nito.

“Sorry, Ma'am. Hindi na po mauulit." Mahinang sabi ko.

Shems. Muntik na akong mapalabas, ah. Kainis kasing lalaking 'yon. The idea of killing him in my thoughts is bad.

Mabilis na natapos ang oras at uwian na. Kinuha ko na ang mga gamit ko at lumabas agad sa room.

“Flowers for you."

Muntik na akong mapatalon sa gulat ng makita ko ang tao gusto kong huling makita sa buhat ko. Ian.

“What are you doing here?" Inis na tanong ko.

“Giving you a flowers at yayain lumabas?" He asked, sarcastically.

Maraming napapatingin sa aking kaklase ko, at 'yung iba pa talaga ay pinagbubulungan kami. Inirapan ko ang mga ito at hinitak paalis si Ian doon.

Huminto ako sa paglalakad ng malayo na kami sa room. Binalingan ko ng tingin si Ian.

“Hell to explain why are you giving me a flowers and offering me to go somewhere?" I asked him. He pouted.

“Tanggapin mo na lang 'yang bulaklak." Sabi nito at nilahad sa akin.

“I'm not dead, para bigyan mo ako ng bulaklak." Inis na wika ko.

“Hindi ko naman sinabing patay ka, ah? Edi huwag mong kunin kung ayaw mo. Kainis naman. Kung saan-saan ako nakapunta para lang makita 'to." Inis na bulong nito.

“Sinabi ko ba kasing bigyan mo ako ng bulaklak?"

“Fine! If you don't want, then fine!" Sigaw niya at tinalikudan ako. Agad naman akong ginapangan ng guilty.

Susundan ko na dapat siya ng tumunog ang cellphone ko. Agad ko itong kinuha at napatingin sa caller. Si Dale. Bigla akong kinabahan. Ewan.

“Hello?" Bunga ko.

(“J-Jamie.. H-Help..") Bumilis ang pagpintig ng puso ko ng marinig ko ang boses ni Dale. Na nahihirapan.

“Dale! Where are you?!" Tanong ko.

(“Tulungan natin!! Kawawa 'yung lalaki! Bilisan niyo! Duguan!!") Nanlamig ang buong katawan ko sa narinig ko. No. Dale.

“Dale! Where are you?! Pupuntahan kita?! Please.. Answer me.." Naiiyak na ako. Oo. Hindi ko alam.

“Jamie, what happened?" Napatingin ako kay Ian. Bumalik pala siya.

“Dale! Answer me! Where are you?!" Sigaw ko ulit, pero puro mga sigawan lang ng tao ang naririnig ko.

“Bullshit! Dale! If this is one of your surprise, hindi magandang biro 'to! Dale! Sumagot ka!!" Sigaw ko.

“Jamie.." Hinawakan ako ni Ian sa kamay. Hindi ko alam pero lumapit ako sa kaniya at niyakap ko.

“I-Ian. Si Dale.. Hanapin natin siya. Please?" Makaawa ko habang umiiyak.

“Hush... Okay.. Hahanapin natin siya.. Jamie.. Huwag kang umiyak." Pinunasan niya ang luha ko at hinalikan sa noo.

“Mahahanap natin siya." Ngumiti siya sa akin at saka ako niyakap.

--

“Miss, nasaan po dito 'yung room ni Dale Villanueva?!" Tarantang tanong ko sa nurse. Tumingin siya sa akin.