Tania Watson jest dwudziesto pięciolatką po tym co przeżyła w życiu myślała że nic gorszego jej nie spotka. Była w szczęśliwym związku z Dave'm. Później wyszła za niego jak w każdej komedii romantycznej ale w komedii kończy się, szczęśliwie a tutaj...
Wreszcie dzisiaj do domu wraca Ginny nasze maleńkie słoneczko. Po operacji musiała przeleżeć jeszcze w szpitalu miesiąc czasu aby zobaczyć czy wszystko się udało.
I muszę wam się pochwalić,że Ginny jest jak nowo narodzona. Jestem prze szczęśliwa właściwie każda matka tak by zareagowała gdyby jej dziecko wyzdrowiała.
Razem z Rakel czekamy na Seana który ma przyjechać po nas i rodzinnie mamy odebrać naszą córeczkę. Jestem teraz naprawdę szczęśliwa Sean się stara zawsze być blisko nas i zwłaszcza mnie. Nawet któregoś dnia pocałował mnie niepewnie ale pocałował delikatnie. Czułam się jak małolata która przeżywa pierwszą miłość motylki w brzuchu, rzyganie tęczą i takie tam. Nie no żartuję.
-Mamusiu !-krzyknęła Rakel.
Odwróciłam się przodem do niej.
-Tak?-spytałam.
Dziewczyna zaczęła podskakiwać w miejscu i pokazując na drzwi.
-Ktoś pukał?-spytałam.
Dziewczynka tylko wzruszyła ramionami. Dziewczynki w tym wieku się niemożliwe.
Szybkim krokiem podeszłam do drzwi i je otworzyłam. Moim oczom od razu ukazał się Sean z wielkim uśmiechem.
-Hej -powiedział.
Uśmiechnęłam się do niego.
-Hej -powiedziałam i zaprosiłam go do środka.
Rakel kiedy ujrzała mężczyznę od razu ruszyła biegiem w jego stronę.
-Tatusiu ! -krzyknęła rzucając się na jego szyje.
Mężczyzna mocno wtulił się w małą.
-Cześć ślicznotko. Jak było w szkole?-spytał.
Dziewczyna od razu się ucieszyła.
-Dobrze mam kolegę w klasie który na mnie leci-powiedziała.
Od razu z Seanem wybuchnęliśmy śmiechem.
-Kochanie ! To źle ?-spytałam.
Dziewczyna wzruszyła ramionami.
-Nie wiem.Nie znam się na tym ale to jest dziwne -powiedziała.
Uśmiechnęłam się do niej i kucnęłam obok niej.
-Wiesz,że kiedyś może się okazać twoją miłością? Taką na zawszę? -powiedziałam.
Dziewczyna popatrzyła na mnie.
-Fujj chłopacy oni są ohydni -powiedziała.
Sean zerkał na mnie i uśmiechał się w moją stronę.
-Teraz ohydni a kiedyś będziesz narzekać ,że nie masz faceta-powiedział Sean.
Roześmiałam się.
-Oj przestać teraz jest za młoda kiedyś będzie trzeba z nią pogadać-powiedziałam.
Nagle dziewczynka przerzuciła swoje ręce przez szyje Seana i moją mocno przyciągnęła nas do siebie.
-Kocham was robaczki-powiedziała.
Kiedy Rakel to mówiła ja cały czas patrzyłam na Seana a on na mnie.
-Dziecko nam do rasta za szybko-powiedział.
Skinęłam głową.
-Prawda oj prawda. Dobra zbierajmy się Ginny pewnie na nas czeka-powiedziałam.
Wszyscy na szybkiego się zebrali i pojechaliśmy po małą.
Jak jechaliśmy do szpitala postanowiłam się zaprzyjaźnić z fotelem i rozłożyłam się jak mogłam. Było mi tak wygodnie kiedy rękę oparłam o oparcie po chwili poczułam jak czyjaś ręka oplata moją.
Popatrzyłam w stronę mężczyzny który zerkał na mnie a po chwili podniósł moją dłoń i pocałował.
-Kocham cię -powiedział.
Patrzyłam tak na niego i nie mogłam zrozumieć co on we mnie widzi? Przecież nie na leże do pięknych kobiet czy jakoś intelektualnych. Po prostu jestem zwykłą kobietą. Ale skoro mnie wybrał z tylu kobiet to oznacza,że muszę być jakaś wyjątkowa.
Mężczyzna przyglądał mi się z ciekawością.
-Ja ciebie też kocham -powiedziałam uśmiechając się.
Kiedy odebraliśmy Ginny ze szpitala pojechaliśmy do domu. Ginny oczywiście była na rękach Seana , Rakel pobiegła już na górę a ja razem z Seanem szliśmy do klatki.
Sean złapał mnie za dłoń i tak szliśmy do domu.
Poczułam gęsią skórkę na rękach. Właśnie tak na mnie działa ten mężczyzna.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Teraz już musi być tylko lepiej między nami lepszy początek na lepsze życie.
Taki krótki ale jest po takim czasie :) ale muszę was rozczarować kolejny rodział to będzie już ostatni. Ale mam zamiar napisać nową książkę więc zapraszam :)
