BTS İLE HAYAL ET

Tae'nin Sonsuz Yolculuğu

Darmadağın bir güne uyandım yine. Onsuz uzun zaman geçti belki aylar belki yıllar ama hala içimde ona beslediğim sevgi ölmedi. Birlikte yaşadığımız hep kahkahalarimizin duyulduğu ev şimdi derin bir sessizliğe gömülmüş durumda. Yatağımdan kalkıp aşağı indim. Benim ayak sesimden başka ses yoktu evin içinde. İnip mutfağa gittim. İçeri girdiğimde anılarımız canlandı gözümde ve yine bir damla göz yaşı süzüldü yanağımdan. Bir bardak su içip salona geçtim. Koltuğa usulca oturup gözlerimi kapattım bir süre. Bütün anılarım bir bir geçti gözlerimin önünden. Bana ağlama sen aglayinca dünyam yıkılıyor derdi hep. Ama yine onu dinlemeden ağlıyorum işte. Belki onun her dediğini uygulasaydım şuan hayatta olurdu. Sırtımı koltuğa yaslayıp etrafa anlamsız gözlerle bakındım bir süre. Hiçbir şeyin onu geri getirmeyeceğini biliyordum. Bunu bile bilede göz yumuyordum her şeye. Onsuz olmak içimi ne kadar acıtsada. Alışmalıyım. Çünkü o artık sonsuzluğa kavuştu. Koltuktan kalkıp üstüme montumu alıp dışarı çıktım. Biraz ilerledikten sonra başımı kaldırıp önüme baktım. İşte oradaydı. Yavaş adımlarla yanına ilerledim ve eğildim.
-Merhaba sevgilim ben geldim. Özledinmi beni?
  Cevap veremiyeceğini bildiğim halde sordum içimdeki soruyu.
-Biliyormusun Tae her geçen gün daha çok özlüyorum seni. Geçenlerde yine telefonumu elime alıp rehbere girdim. Adını okuyunca arama isteği geldi içimden. Açmayacağını bildiğim halde aradım. Açan bir kadındı yanlış numarayı aradığımı sanıp kapattı telefonu o sırada da telefon elimden düştü. Bu bu ay kırdığım sekizinci telefon. Ama umrumda değil. Her seferinde numaranı tuşladığımda o kadın açıyor ve ne oluyor biliyormusun Tae ben bir kez daha olmadığını hatırlıyorum ...