BTS İLE HAYAL ET

Bizi Yalnız Bırakma Jimin PART2 (PJ)

Gözünü açtığında kızlar başındaydı. Sonra olanlar aklına geldi ve yataktan fırladın.

Sen;
-O-oo nerde?

Yoo Rae;
-Sakin ol (adın).

Sen;
-O NERDE DEDİM!!!!

Yumin;
-Bilmiyoruz.

Sen;
-Nasıl bilmiyorsunuz?

Diyip yere çöktün ve ağlamaya başladın. Yüzünü ellerinle kapatıp hıçkıra hıçkıra ağladın.

Sevdiğin adamın başına bir şey gelmişti ve siz şuan onun nerede olduğunu bilmiyordunuz.

Birden kapı çaldı. Hıçkırıklarını susturup kapıya koştun.

Açtığında karşında Jimini görmenle afalladın. Yine ağlamaya başladın.

Jimin ağladığını görünce şaşkınca sana baktı ve hiçbir şey sormadan o huzur dolu kollarını sana doladı.

Jimin;
-Şşşş ne oldu bebeğim, neden ağlıyorsun?

Sen;
-Bi-bi-biri bi-bize bir pa-paket gö-gönderdi. Senin öldüğünü söylediler. Çok korktum Jimin.

Bu sefer daha çok ağladın. Güçsüz olan bedeninin üzerine yorgunlukta eklenirken kendini Jimin'in kollarında uykuya bıraktın.

Jimin uyuduğunu anlayınca seni kucağına alarak yukarı çıkarttı ve yatağa yatırıp üstünü örttü.

Aşağı indiğinde kızlar çoktan gitmek için hazırlanıyorlardı. Kızlar evden çıkınca gözü masadaki pakete kaydı.

Seri adımlarla pakete doğru ilerledi. Koltuğa oturup biraz öne eğildi ve açık olan paketi daha çok açarak içindekileri daha net görmeyi sağladı.

İçindekileri görünce sinirden paketi duvara fırlattı.

Jimin;
-Lanet olsun!

Saçlarını elinin içine alarak çekiştirmeye başladı. Sinirle koltuğa uzanıp tek bacağını kendine çekti.

Jimin;
-Bunu o p*çin yanına bırakmayacağım.

Jimin hemen telefonunu eline alıp annesini aradı. İkinci çalışta cevaplanan aramaya hiç vakit kaybetmeden söyleyeceklerini söylemeye başladı.

Jimin;
-Anne babam evde mi?

Annesi;
-Evet Jimin. Bir şey mi oldu?

Jimin;
-Bekle anne eve geliyorum.

Diyip ceketini askılıktan aldı ve kapıyı açarak dışarı çıktı. Sinirle arabayı çalıştırıp gazı kökledi.

Yarım saat sonra annesinin evine gelince kapıyı yumruklamaya başladı.

Evde çalışanlardan biri kapıyı gülümseyerek açtı. Jimin hiç takmadan içeri ilerledi.

Annesi ve babası birlikte salonda oturuyorlardı. Hızla babasına doğru ilerledi ve yakasından tutup kaldırdı.

Yüzüne yumruğunu geçirdi. Babası dengesini kaybedip yere düştü. Jimin babasının üzerine çıkıp yumruklarını tekrarladı.

Anneside onu durdurmaya çalışıyordu. En sonunda babası bayılacak duruma gelince durdu ve üzerinden kalktı.

Babasına bakarak parmağını sallamaya başladı.

Jimin;
-Bir daha karıma o iğrenç oyunlarını yaparsan seni yumruklamakla kalmaz öldürürüm. Anladın mı beni?

Diyip ağlayan annesine döndü.

Jimin;
-Sana kaç defa dedim anne bu p*çten boşan diye? Artık bıktım ben karıma ve çocuğuma zarar gelsin istemiyorum.

Dediğinde annesinin gözleri kocaman oldu.

Annesi;
-O hamile mi?

Jimin;
-Evet anne. (Babasına bakarak) Bir daha hayatıma burnunu sokma.

Diyip arkasını dönüp gidecekken son anda aklına gelen şeyi söyledi.

Jimin;
-Ha bu arada yarından itibaren boşanıyorsunuz.

Son cümlesinide söyleyip evi terk etti. Eve girdiğinde yavaşça odanıza çıktı. Seni hâlâ uyuyorken görünce ince bir tebessüm yer edindi dudaklarında.

Yanına gelip yatağa girdi. Kollarını sana sarıp ufak bir öpücük çaldı.

Sabah güzel kokularla uyandın. Gözünü açıp etrafa baktın.

Kimse yoktu. Aşağı indin ve mutfakta yemek yapan bir adet Jimin buldun.

Seni görünce gülümsedi ve o küçük olan gözleri daha da küçüldü. Yanına gelip elini beline koydu.

Jimin;
-Günaydın sevgilim.

Sen;
-Günaydın~

Diyip mutfak masasına baktın. O kadar güzel hazırlamış ki hayranlıkla masaya bakmaya başladın.

Jimin;
-Aşık mı oldun?

Sen;
-Haa?

Jimin;
-Aşık mı oldun diyorum sabahtan beri masayı kesiyorsun.

Sen;
-Evet, sonuçta sen yaptın.

Diyip Jimin'den ayrıldın ve masaya koştun. Oturup Jimini bekledin. Gelmeyince arkanı döndün.

Sen;
-Davetiye mı bekliyorsun?

Diyince Jimin bakışlarını senin üzerinde yoğunlaştırdı.

Hiçbir şey demeden o da masaya oturdu.

Kahvaltının yarısında aklına dünkü paket geldi.

Sen;
-Jimin?

Jimin;
-Hıı?

Sen;
-Dünkü paket... kimden geldi?

Dediğinde Jimin başını yemekte olduğu yemekten kaldırıp sana baktı.

Jimin;
-Ben onu hallettim.

Sen;
-Nasıl?

Jimin;
-Onu sana gönderen babamdı.

Dediğinde şaşkınlıkla gözlerin irileşti.

Sen;
-Baban neden böyle bir şey yapsın bana?

Jimin;
-Babam bu son zamanlarda çok değişti. Hatta psikolojik rahatsızlıkları var. Sana böyle davranmasının nedenini bilmiyorum.

Sen;
-Hayatımda ki en kötü gündü dün.

Jimin;
-Neden?

Sen;
-senin öldüğünü düşününce bile içimden bir parça gidiyorken dün o paket hayatımın mahvolasına bir sebepti.

Dediğinde yine istemsizce göz yaşların yanaklarından süzüldü. Jimin sandalyesini geriye iterek yanına geldi ve diğer sandalyeye oturdu.

Kollarını sana sarıp sakinleştirmeye çalıştı. Öncekine göre ağlaman azalırken Jimin yüzünü avuçlarının arasına aldı ve dudaklarınızı birleştirdi.

Dudaklarınızı ayırıp alnını alnına yasladı.

Jimin;
-Sizi seviyorum.

Sen;
- Bizi yalnız bırakma Jimin.

Jimin;
-Asla...!

Ihım ıhım merhaba arkadaşlar bu bölüm nasıldı? Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Sonraki bölüm kiminle ilgili olsun? Bu arada bu bölümde Jiminin babası sağlık sorunları yüzünden biraz aklını kaybetmiş. Yani... İyi okumalar...