Over hoe ik Nathan leerde kennen

Festival pt.3

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, wist ik totaal niet waar ik was, of hoe laat het al was. Ik had barstende hoofdpijn, en toen ik recht ging zitten draaide het een beetje. Ik keek om me heen.

In een klap wist ik alles weer. Gisteren, nadat Nathan en ik in de tent waren beland, hadden we seks gehad. Het had wel pijn gedaan, maar Nathan was lief en zacht voor me geweest. Erna waren we terug naar onze vrienden gegaan, hadden we nog meer gedronken en gedanst. Ik herinnerde me ook nog dat we in het midden van de dansvloer passioneel gezoend hebben en dat iedereen in een kring rond ons kwam staan en foto's begonnen te nemen. En dat ik had gekotst buiten, wist ik ook nog.

Ik ging weer liggen. Het draaien werd minder. Ik viel rustig weer in slaap.

Toen ik opnieuw wakker werd, kwam het door Nathan die me zachtjes wakker schudde.
'Ophelia? Het is 16 uur, heb je honger?'

Meer hoefde hij niet te zeggen. We liepen naar een kraampje en hij trakteerde mij op een hamburger.

Ik wou iets bespreken
'Over gisteren...'

Hij legde zijn vinger op mijn lippen.
'Shhh... Het was perfect Ooph.'

Ik lachte. Dat hij dit zei gaf me een heel goed gevoel.

Ik vond wel dat we het misschien iets te impulsief hadden gedaan, te snel misschien ook. We hadden amper een maand een relatie... Maar echt druk maakte ik me er niet om, Nathan was de ware.

Het was avond. De jeugd van tegenwoordig trad op. Samen met Nathan had ik al een hoop foto's met fans gemaakt, vooral meisjes, nog steeds met onze supreme petjes op.

En toen splitsten we op. Ik ging met de meiden naar het hoofdpodium, terwijl Nathan met de jongens naar de tenten ging om te drinken, waar ik nu totaal geen zin meer in had na het slippertje van gisteren. (Het kotsen dus.)

Ik danste tot ik erbij neerviel. Ik stond met Héloïse, Emma, Sophie en nog een paar meiden in een kringetje te dansen en te zingen. Rond ons troepten jongens samen, die naar ons gluurden en soms tegen ons aan dansten.

Sommige waren echt knap, en enkele van de meisjes waren al met hen verdwenen.

Plots draaide er een jongen mij om en kuste me gretig op mijn mond. Ik probeerde me los te maken uit zijn omhelzing maar hij had me stevig vast. Er was maar een oplossing: bijten. Dat deed ik dus ook. In zijn tong. Het moest best pijn hebben gedaan maar wat dacht hij ook? Erna gaf ik hem een klap op mijn gezicht en stormde weg. Naar Nathan.