Over hoe ik Nathan leerde kennen

Amsterdam

'Ophelia hebben wij nu iets eigenlijk?'

'Ehmm...'

Ik durvde niet goed ja te zeggen, want misschien voelde hij het niet aan alsof we een relatie hadden.

'Ik bedoel... Ik vind je echt een zalig kind Ophelia... Ik.. Ik zie je graag.'

Ik ging op zijn schoot zitten en kuste hem.
'Ik jou ook!'

Het was krap hier op een van de bankjes op het perron.
En het was ook niet romantisch.
Maar voor mij kon er geen beter moment bestaan om te horen dat onze relatie eigenlijk echt een relatie was.

Onze trein kwam eraan.

We gingen naast elkaar zitten.
Ik stak mijn oortjes in en luisterde Linkin Park muziek.
Op naar Amsterdam.

Ik moest in slaap gevallen zijn.
Nathan maakte me wakker door me allemaal kusjes te geven in mijn nek.

'Nathaaan je kietelt me.'

We stapten van de trein en namen nog een bus naar hartje Amsterdam.

Daar stond de squad ons al op te wachten.

'Hoooooi! Dit is Ophelia. Ophelia dit zijn Rayan, Job, Gio, Alex, Ties, Maarten, Joey en Shaquille.'

Iedereen begroette me.
In het begin was de sfeer wat gespannen maar naarmate de dag vorderde werd ze een stuk losser.

Op het einde van de dag, om 8 uur, gingen we allemaal met de trein naar Ties' huis. We bleven daar allemaal slapen.

We rolden onze slaapzakken uit in de tuin. We gingen slapen in de open lucht.
Ik lag tussen Nathan en Rayan.

Nathan was even met Ties, Maarten en Gio weg om eten in de supermarkt.

Ik was achtergebleven en zat nu met Rayan in de tuin.
Ik kon fantastisch goed babbelen met hem. Hij was ook echt geniaal.
We spraken gewoon over het dagelijkse leven en over alledaagse dingen.
Ik vond hem een echt cutie.
Hij voegde me toe op social media zodat we in contact konden blijven want er was echt een klik.

Met de andere jongens kwam ik ook goed overeen. Gelukkig was het niet raar om als enige meisje tussen al de jongens te zitten. Het was zalig. Een van de dagen die ik nooit zou vergeten.

De volgende middag moesten we spijtig genoeg terug vertrekken en ik ging weer naar huis.

Het waren 4 fantastische dagen.

Op een gegeven moment moesten Nathan en ik splitsen.
Ik fluisterde dat ik hem snel nog eens zou opzoeken en ik gaf hem een lange trage zoen.

Toen holde ik weg want mijn trein was er.

---------
Sorry voor het droge einde hahah. Ben zo trots op Nathan!!! De KCA gewonnen waat!!!❤️