Sayfalara sığmıyor acım ve yine satırlarla ağlıyorum. Her cümlemde bir kaç gözyaşı, içim kanıyor acıyor her yanım, her satırda farklı bir bunalım. İnsanları boğuyor tüm yazılarım. Karamsarlık virüsüyüm adeta, her umudu yok ediyorum burada. Ve yine bir umut yok ettim, yaşama umudunu. Yok ettim onu defalarca, dipsiz kuyu ben oldum adeta. Yok ediyorum herkesi burada, tıpkı sen ve senin gibiler gibi. Tıpkı yok olanlar gibi onlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Kadın
Teen FictionŞu an cehennemin o ateşinden başka bir sonum olmadığını biliyordum. Yaşamak yerine ölümü seçmiştim ben ve bedeli ağır olacaktı. Yaşam beni buraya sürükleyen şeydi, bense artık dayanamamıştım. Anlıyordum artık, ölümün benim kurtuluşum cehennemin ise...
