Hayata geldik, gideceğiz. Ama hep ardimizda insanlar bırakarak oldu bunlar. Bu hayata gelme sebebimiz hayatı öğrenmek değil mi zaten ? Hayatın gerçeklerini öğrenipte dayanabilmek, güçlü olmak. Bence öyleydi. Her şeyin bir düzeni vardı ve bu düzen aslında bir hiçti, aynı zamanda her şey. Unutmak için direniş ettik diye hep hatirladik değil mi ? Üzülmemek için boşuna gayret gösterdik ve yine o geçmiş aklımıza geldi değil mi ? Hayatın gerçekleri göz önüne seriliriyor ve, donup kalıyorsun. O an işte bir yumru oluşur boğazınızda ve acı hissedersiniz. Her şeye rağmen o acı size iyi geliyorsa artık alışmışsiniz demektir. Hayatı öğrendiniz işte. Şimdi sadece onları kontrol etmek kaldı. Aynı sınav bitiminde soruları tekrar gözden geçirmek gibi.. Sus ve düşün sadece ne yapabileceklerini izle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Kadın
Teen FictionŞu an cehennemin o ateşinden başka bir sonum olmadığını biliyordum. Yaşamak yerine ölümü seçmiştim ben ve bedeli ağır olacaktı. Yaşam beni buraya sürükleyen şeydi, bense artık dayanamamıştım. Anlıyordum artık, ölümün benim kurtuluşum cehennemin ise...
