Sustum, bir kez daha sustum. İliklerime kadar hissettim acıyı. Bu acının sonu yokmuydu? Bedenim alev alev yanarken kollarıma geçirdiğim tırnaklarımı bir kez daha durduramadım. İçimde oluşan bu fırtına gittikçe büyüyor hiç bitmeyecekmiş gibi. Nefes alırken göğsüme saplanan bu acı nefes almaktan vazgeçmemi söylüyordu, vazgeç acı sona erecek diyordu. Sadece bir anlığına aklıma girdi ölüm ardından onu gördüm. O an kalbim hızlandı, ölüm uzaklaştı. Huzurum, güneşimdi benim.
Özlemek dokunmakla geçmiyor, ruhunu istiyorum sevgilim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Kadın
Teen FictionŞu an cehennemin o ateşinden başka bir sonum olmadığını biliyordum. Yaşamak yerine ölümü seçmiştim ben ve bedeli ağır olacaktı. Yaşam beni buraya sürükleyen şeydi, bense artık dayanamamıştım. Anlıyordum artık, ölümün benim kurtuluşum cehennemin ise...
