"Hala hasretim sana, hemde içim yana yana."
Adil değildi hiç bir şey, sanki bu hayat beni eziyordu. Zaten berbatsın, dahada beter ol diyordu. Keşke demeyi sevmem ama, keşke her şey güzel olabilseydi. Tamam, her şey mükemmel olamaz evet. Ama her şeyin berbat bir durumda olmasıda normal değil. Üst üste geliyor her şey, yaşadıkların artık seni bitiriyor yavaş yavaş. Artık acı içinde olmak bile normal geliyor sana, normal hislerin bunlar oluyor. İnsanlara iyiyim diyorsun ama aslında berbatsın, sana göre normal gelmeye başlıyor. Artık hissetmiyorsun sanki, ama sadece her şeyi durdurmak istiyorsun. Hiç var olmamış olmak istiyorsun. Soruyorsun kendine, neden ben? Niyesi şu, hayat adil değil ve seninle oynuyor. Aslında insanlar değil, hayat seninle oynuyor. Ve sende bunun olmasına izin veriyorsun. Aptalsın, kendini kandırıyorsun. Her şey senin hatan ama sen hala bunu devam ettiriyorsun. Bazılarınız bunu biliyor, bu yüzden dahada üzülüyorlar. Aptal olmalarına, her şeye inanmalarına, kendilerine kızıyorlar. Ama hiç bir şeyi değiştiremiyorlar, kimsenin gücü yetmiyor buna. Sadece tek bir seçenek var, oda ya bugün ya yarın belkide uzak bir zamanda olacak. Öleceksin, ve o zaman her şey bitecek. Sana düşen tek şey ise beklemek, çünkü güçsüzsün. Üzgünüm, her şey berbat olmak zorunda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Kadın
Teen FictionŞu an cehennemin o ateşinden başka bir sonum olmadığını biliyordum. Yaşamak yerine ölümü seçmiştim ben ve bedeli ağır olacaktı. Yaşam beni buraya sürükleyen şeydi, bense artık dayanamamıştım. Anlıyordum artık, ölümün benim kurtuluşum cehennemin ise...
