Hep derler bu hayattaki herkes ayni degerdedir diye, ama asla bu dediklerini gercege yansitmazlar. Hic gordunuzmu cebinde parasi olmayan bir insanin gidip digerleriyle bir seyler yapabildigini? Veya pis giyinen, iyi durumda olmayan birini yaninizda tuttunuzmu? Sanmiyorum. Her insanin kendine ait hayalleri var, gerceklesen veya gerceklesmeyen. Sonucta var ama kimse bunlari dusunmez. 'Benlik' denilen bu sey herkesde var, bendede var. Belki diyorsunuz 'bende yok, asla egoist biri olmadim', hayir belki oyle davranmadin, ama icinde bir tutam parca illaki vardir. Insanligin dogasi bu cunku. Bazen odaniza kapanip aglamak istersiniz, belki aglarsiniz veya belkide aglamak icin cabalayip yapamazsiniz. Sen bu hisleri hissederken belki milyonlarca kisi kahkaha atiyor, ama milyonlarca kiside agliyor. Asla mutlu olamadim diyorsunuz, evet gulumsedim ama ciddi degildi diyorsunuz. Belki dogru belki yalan, ama onemlil olan elindekiyle yetinmekti ya zaten. Ki bazi insanlarin elinde mutlu olabilmek icin hic bir firsat yok, onlara ne demeli? Zaten coktan bitmis, vazgec mi? Dunyada hic bir seyin esit olduguna inanmiyorum. Sanki hersey oyleymis gibi gozukuyor ama degil. Nereden biliyorsun belki oda su an agliyor? Belki oda senin gibi olmek istiyor. Sen veya digerleri ayni aciyi cekerken baskalari guluyor. Bumuydu esitlik? Evet, buydu. Size gore buydu.
'Birileri hayal kurar, digerleri yasar.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Kadın
Teen FictionŞu an cehennemin o ateşinden başka bir sonum olmadığını biliyordum. Yaşamak yerine ölümü seçmiştim ben ve bedeli ağır olacaktı. Yaşam beni buraya sürükleyen şeydi, bense artık dayanamamıştım. Anlıyordum artık, ölümün benim kurtuluşum cehennemin ise...
