'Sana sarılınca geçer sandım.' Sanırım bu cümle eskiyi hatırlatıyor. Ve eskilere dönmek hiç iç açıcı değil benim için. Artık mutlu olmak yok, üzülmek yok, acımak yok. Sadece bir hiçlik, kocaman bir hiçlik var. Beni kullanmaya zorlayan ve kalp kırmaya devam ettiren bir hiçlik. Bana yapılanı yapıyorum evet ama buda yanlış. Kişiliğim aniden değişiyor mesela. Bir an normalken birden bire sinirlenip sövebiliyorum. Değiştim. Hissizleşmeyi bile bitirmişim içimde ben. Yok olmuşun be yok olmuşum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Kadın
Teen FictionŞu an cehennemin o ateşinden başka bir sonum olmadığını biliyordum. Yaşamak yerine ölümü seçmiştim ben ve bedeli ağır olacaktı. Yaşam beni buraya sürükleyen şeydi, bense artık dayanamamıştım. Anlıyordum artık, ölümün benim kurtuluşum cehennemin ise...
