Sana yazılmış binlerce şarkı dinledim. Yine geçmedi. İçimdeki öfke ve hüzün büyümeye devam etti. Geçer sandım, geçmedi. Artık her aşka giden yolları kapatıyorum. İyice çöküyorum, tükeniyorum. Duyduğum öfke herkese karşı. Ve özellikle aileme. Hayatımı elimden alan anneme ve babama. Bitirdiniz ulan beni. Hiç mi acımadınız kendi öz çocuğunuza. Bir köpekmişim gibi davrandınız sorumluluğumu bile almadınız. Ve bu hep böyle gidecek değil mi ? Hep sürüneceğim. Hiç mi sevmediniz beni ? Cidden hiç mi sevmediniz ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Kadın
Fiksi RemajaŞu an cehennemin o ateşinden başka bir sonum olmadığını biliyordum. Yaşamak yerine ölümü seçmiştim ben ve bedeli ağır olacaktı. Yaşam beni buraya sürükleyen şeydi, bense artık dayanamamıştım. Anlıyordum artık, ölümün benim kurtuluşum cehennemin ise...
