Yutinar Academy

Chapter 3: All Stars

Lucy's POV

"Gusto kong paibigin mo si Andrea." Sabi ko sa lalaking toh.

"Ung new student? Sus, ganda ganda nun ah." Ngising sagot nya.

Inirapan ko sya at tumalikod ngunit nagsalita ito.

"Sge, pero dpat may prize." Tinignan ko ito sa mata.

"Kiss gusto mo?" Tumango naman ito.

"Kiss sa aso." Ngumisi ako deretso sakanya at sya naman ang tumalikod.

"Tandaan mo Adrian ang favor ko." At nagthumbs up ito habang naglalakad papalayo.

Sana naman ay gawin nya. Kahit ganun ka liit angbginawa ng babaeng yun sakin, kailangan kong gumanti ng malaki.

Di nya pa kilala ang pagkatao ko.

Ang totoong nagawa ko.

                              ***

"Anong ginawa mo Lucy?!?" Sigaw netong kapatid kong walang kwenta...

Mangiyak ngiyak na ako habang hinulog ko nalamang ang kutsilyo sa kamay ko.

Tumingin ako sa ibaba at ang bangkay nalamang ng tatay ko ang nakita ko...

Hindi ito pwede...

"Hoy! Di ka magsusumbong. Ginawa ko ito dahil sa ginawa nya sayo hah?!" Pagbabanta ko sakanya.

"Pero ate...!" Sinugod ko ito at sinakal.

"Walang magsusumbong." At saka ito umiyak at tumango.

"Mga katulong! Bumaba nga kayo rito at linisn ang kalat!" Sigaw ko. Pagkababa nila ay gulat itong huminto.

"Ano! Tutunganga kayo? Linis na! Leche." Sabay sila kumibo at nagpatuloy na.

Nilinis ko ang aking sarili at umiyak sa CR.

Ang walang kwenta kong nanay ay sumama sa ibang lalaki.

Ganito ba ang pamilya hah?

Tawagin nyo na akong mamamatay tao.

Pero pag minulestya ang kapatid nyo anong gagawin nyo hah??

Wala na akong pakealam. Ginantihan ko lamang sya dahil mas mahal ko ang kapatid ko kesa sa demonyong yun.

                              ***

Bumalik sa ktotohanan ang aking pananaw nang malman ko na tinatawag na pala ako ng isa kong alagad.

Sumunod na ako at inirapan sya.

Mayaman ako kaya di ko kelangan ng mga kaibigan.

Di ko nga ba kelangan?

Andrea's POV

Tinignan ko ang katabi ko. Sya yung lalaking famous sa basketball diba?

Sya si Calix.

Di talga kumukupas ang kpogian nya. Kislap na kislap mata nya. Ang pogi.

"Uy? Tutunawin mo ata ako sa tingin mo." Sabi neto.

"Ah, wala." Tumawa pa ito. Naku, wag moko matawatawanan bka makaltukan kita.

"Ikaw yung new dba?" Tanong neto.

"Oo." Tipid na sagot ko. Hinanap ko ang librong binabasa ko hanggang sa tinapik nya ang ulo ko.

"Oi, wag mokong mababaan ng ulo hah. Eto nirereject mo?" Sabay hawi ng buhok at ngiti.

.... Dont me

"Saglit lang. Anuba kelangn mo hah?" Tnong ko.

"Wala, gusto ko makipagkaibigan." Anu daw?

"Kung yun lang. Wag na, nagsasayang ka lang ng oras at laway mo." Nung nahanap ko ang librong hinahanp ko ay tumayo ako at naglakad.

"Ayaw? Ayts, wag ka magalala. Di ako titigil." Sigaw neto.

Hahaha, di na ako marunong magtiwala. Kaya wag nyo na ako lokohin pa.

Nakaabot ako sa library hanggang sa may tumakbo sa harap ko at nabangga ako.

Nagulat ako at di matigas ang nabagsakan ko.

Tumingin ako sa mata nya. Popogi ng mga nandito ah.

Inayos ko ang sarili ko at tinaasan sya ng kilay.

"O?? Thank you nman dyan." Sabi neto.

"Thanks but, no thanks." Sabi ko.

Ngumisi eto at nag taas ng kamay na parng gusto nya makipagkaibigan.

"Name is Adrian." Ngiti neto.