Ailem Sensin / Suho ✔

25☆Geriye Dönüş

Birbirimize genç aşıklar gibi kaçamak bakışlar ata ata yemeğimizi yerken Taemin araya girdi:

"Baba neden gülüyorsun?"

"Ben mi oğlum?"

"Evet, anneme bakıp bakıp gülüyorsun."

"Çünkü anneni çok seviyorum."

"Bana hiç böyle gülmedim baba. Beni sevmiyor musun?"

"Seni ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor musun Taemin?"

"Beni mi daha çok seviyorsun annemi mi?"

"Jiyon bu çocuk büyümüş de küçülmüş. Böyle soruları büyükler çocuklara sormaz mı?"

Gururla Taemin'in burnuna minik bi öpücük kondurdum:

"Oğlum çok zeki çünkü annesine çekmiş. Değil mi paşam?"

"Anne sen peki? Beni mi daha çok seviyorsun babamı mı?"

Taemin'in kulağına eğilip Suho'nun duyabileceği yükseklikte konuştum:

"Seni daha çok seviyorum ama baban duymasın üzülebilir. Ona sakın söyleme tamam mı? Aramızda sır."

Taemin'in sırıttığını gördüm çünkü keyfi yerine gelmişti: "Tamam anne."

Suho bilerek sordu: "Oğlum? Annenle aranızda herhangi bir sır var mı?"

"Evet baba var ve sana söyleyemem."

"Bana neyi söyleyemezsin Taemin?"

"Annemin beni senden daha çok sevdiğini söyleyemem baba sır."

Ben de Suho da kahkahalarla güldük ve böylece Taemin'in henüz sır tutma yetisinin gelişmediğini teyit etmiş olduk.

**

Gece olunca Suho alışkanlıkla dolaptan çarşaf ve yastığını çıkardı çünkü salondaki kanepede yatacaktı. Ama içim el vermedi. Madem artık itiraflar ve teklifler yapılmıştı. O zaman anne, baba ve çocuk üçlüsünün ayrı uyumasına gerek yoktu. Ben ve Taemin uyurken yatağın büyük bir kısmı boş kalıyordu zaten. Suho'ya bolca yer vardı yani.

"Suho?"

"Efendim canım?"

"Bugün... yani bu gece... yani diyorum ki... hani kanepede belin ağrımasın."

"Ee?"

"Niye hınzır hınzır gülüyorsun Suho?"

"Sizinle uyuyabilir miyim yani? Onu mu diyeceksin?"

"Evet."

"Oley be! İkinizin de kokusunu çok özlemiştim. Teşekkürler Jiyon."

"Ailemizin babası olduğun için ben teşekkür ederim Suho iyi ki varsın."

Elindeki yastıkla bana yaklaşıp saçlarımdan öptü.

Uyumak için üçümüz de yatağa girince Taemin şaşırdı:
"Baba unuttun! Burası bizim yatağımız. Seninki içerde. Yanlış geldin. Git."

"Hayır oğlum. Baban bundan sonra hep bizimle yaşayacak ve hep bizimle uyuyacak."

Suho: "Annen yanılıyor oğlum. Bundan sonra hep sizinle yaşayacağım evet, ama hep onunla uyuyacağım."

Taemin: "Peki ya ben?"

Suho: "Sen artık kocaman olduğun için odanda kendi yatağında uyuyacaksın."

Taemin: "Sen daha kocamansın baba. Annemle uyursan yatakta anneme yer kalmaz."

Suho: "Yer kalmasın. Daha çok sarılırız."