Bazen titreyip kendine gelmesi lazımdır ama. Mümkün olandan en zor an gelene kadar düşünmeye, düşmeye ve yuvarlanmaya devam ediyor insan. Zor ya kolay geçen zamanın bizi bu kadar tırtıklı yolda, sürtünme kuvvetinin tek kanun olduğu kanunsuz vaziyette bunca kolay sürüklemesi. Vazgeçtik sevdiklerimizden. Dönüp gideceklerdi her halükarda. As olan yine bize kalan vazgeçmekti. İstemesekte yarına olgunlaşmaktı bu şaçmalaşmış güzellikten artık. Üzgünüm ama ... Gelmiyor bazen işte. Sen gidince yarım kalan bütün hisler yeniden çıktı içimden, unuttuğum her tat sanki burada . Yorgunluğun verdiği huzur şu anlar. Savaş bitti işte bugün ve her savaşın ardından bulutların arasından insanı gören güneş, bütün kayıpları gözler önüne serip hayatta kalmış ve ayakta kalmışlarla aynı yorgunluğu ve vicdanı paylaşıyordu.
