Bakın insanlık size bir kaç söyleyeceğim birikmişim var. Neden içinde farklı şeyler saklıyor herkes ve neden yargılarımız ve gözlerimizin bizi bizden uzak tutmasına izin veriyoruz ? Bir insanı yıkmak zor değil ama insanlar insanları uğraştırır olmuş artık. Şu kısacık hayatta yıllarımı harcadığınız şu boşluk beni sizden o kadar soğutuyor ki dönüp bir bakın bile demek istemiyorum artık. Küllerinden silkelen ve uyan dünya derdim bir zamanlar ama artık anlıyorum ki insanlığın kaderi her zaman daha kötüye gitmekten ibaret. Kendimi de çok farklı görmüyorum hoş neredeyim onu da bilmiyorum ama kendimizi tanımak veya kendi hayatımızı yakalamak için koşuştururken aslında bir hayatımız varmış gibi günümüz olaylarına kendimizi kaptırdığımız vakit oyalama taktikleriyle hayatımızı elimizden alanların eline veriyoruz iplerimizi. İnsan en çok kendinden uzaklaşırmış. Kendine yabancılaşırmış. Benim sözlerim benim oldukça sizler için bir anlam ifade etmeyecek belki biliyorum, çünkü beni kabul etmek zordur ama unutmayın belki aradan elli altmış yıl geçti ama ben halen bu kelimelerin ellerimin altındaki klavye vasıtasıyla oluştuğu sırada her harfini hissediyorum. Yanlış denen fikirler gün gelip altın olduğunda benim için yine de çok erken olacak. Çünkü artık anladım ki insanlara göstermeye çalıştığım ve her seferinde saçma denen şey aslında onların bu şekilde bir algıya sahip olmamalarından kaynaklanıyor ve inanmasam da bir tek ben farklı ve kendince anlamlı görüyordum. Bu noktada kimse kibirlenmesin çünkü hayatı, dünyayı, varlığı anlamak sizin bugün yaptığınız bir şey değil. İlk etapta olmadığınıza inanmanız gerek ama bu size göre değil, değil mi ? Şunu hiç düşündünüz mü siz bunları okurken size göre ölmüş olsam bile aynı anda oysaki bu yazıları yazıyorum ve şu yazıları yazdığım anda da çoktan ölmüşüm ve bu yazılarım belki de bir tesadüf eseri ellerinize kadar ulaşmış. İnsan önce öldüğünü kabul etmeli, zaten nefes almadığını. Her şey aslında çoktan bitti ve her şey aslında yaşanmaya devam ediyor. Bu şekilde düşündün mü hiç ? Sanmıyorum kendi ölümsüzlüğünün bu düşünceye izin vereceğine !
