Tek Kaçacak Yerim

Bölüm 19: Kaybetmeden Bilinmeyen Değerler

&&&

Ben  

senden önce ölmek isterim.  

Gidenin arkasından gelen  

gideni bulacak mı zannediyorsun?  

Ben zannetmiyorum bunu.  

İyisi mi, beni yaktırırsın,  

odanda ocağın üstüne korsun  

içinde bir kavanozun.  

Kavanoz camdan olsun,  

şeffaf, beyaz camdan olsun  

ki içinde beni görebilesin...  

Fedakârlığımı anlıyorsun :  

vazgeçtim toprak olmaktan,  

vazgeçtim çiçek olmaktan  

senin yanında kalabilmek için.  

Ve toz oluyorum  

yaşıyorum yanında senin.  

Sonra, sen de ölünce  

kavanozuma gelirsin.  

Ve orda beraber yaşarız  

külümün içinde külün,  

ta ki bir savruk gelin  

yahut vefasız bir torun  

bizi ordan atana kadar...  

Ama biz  

o zamana kadar  

o kadar  

karışacağız  

ki birbirimize,  

atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz  

yan yana düşecek.  

Toprağa beraber dalacağız.  

Ve bir gün yabani bir çiçek  

bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse  

sapında muhakkak  

iki çiçek açacak :  

biri de ben.  

Ben  

daha ölümü düşünmüyorum.  

Ben daha bir çocuk doğuracağım.  

Hayat taşıyor içimden.  

Kaynıyor kanım.