Tek Kaçacak Yerim

Bölüm 12: Duyguların Elinde

- Su -

"Halim!?" sesimin nasıl dehşet içinde çıktığını ben bile çok sonra fark etmiştim. 

"Rahatsız mı ettim?" dedi kırgınca. "Yalnızca seni merak ettim. Evlendiğini duydum ve.." 

"Ah hayır ne rahatsızlığı? Ben sadece çok şaşırdım. Bilirsin, telefonu çaldığımda karşıma senin çıkma ihtimalini... Nasıl desem? Beklemiyordum" ah. Bu nasıl bir cümle olmuştu? Adeta şuurumu kaybetmiştim. Şimdi burda olsa boynuna atlar, hiçbir şeye aldırmadan burnumu boynuna gömer ve saatlerce öyle kalırdım. 

"Su?" dedi, düşüncelerime çok dalmış olacaktım ki ne dediğini duymamıştım bile. 

"Ah üzgünüm dalmışım, ne demiştin?" 

"Neden aradığımı merak ediyorsundur şaşkınlıktan sormak aklına gelmemiştir diye tahmin ediyorum" dedi. Güldüğü ses tonundan belliydi. Ah, sol eliyle telefonu kulağına sabitlerken, sağ elini siyah saçlarının arasına geçirmiş, iki siyah bilye gibi parlayan gözlerini incecik bir çizgi gibi kısmış olmalıydı. Gülerken ne güzel olduğu geldi aklıma. Benimleyken hep gülerdi. Hep gülerdik. 

"...Anlayacağın bir oturup kahve içelim dedim. Eski günlerin hatırına, eski bir dostla" öncesini düşüncelerimden dinleyemediğim cümlelerin sonu avuçlarımın terlemesine sebep olmuştu. 

"Gecenin bu saatinde arayarak saygısızlık yaptım biliyorum, umarım sorun yaratmamışımdır. Ama numaranı bloğunda bulunca gerçekten sabredemedim. Oraya bakmak anca aklıma geldi!" bunca zamandır demek beni aramıştı. Hemen silip atmamıştı her şeyi. 

"Sen geri mi döndün?" dedim sesimi kontrol altına almaya gayret ederek. 

"Bir kaç aylığına. Evim hala İtalya'da" diye cevap verdi. 

"Yarın saat 3 senin için uygun mu?" demeyi akıl etmiştim sonunda. 

"Elbette! Yarın üçte Kızılay'da buluşalım! Hoş ve sakin kafeler biliyorum!" dedi heyecandan adeta haykırarak. Bu hali kıkırdamama sebep olmuştu. Bu halimde bile beni güldürebiliyordu. HALA. 

"Yarın görüşürüz" dedim ve telefonu kapatır kapatmaz kendimi yatağa bıraktım. 

Hiç aklına gelir miydi Su? 6 ay içinde tanıdığın bir adamla evlenip onun uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrenmen, ondan hamile kalman ve o seni aldatırken sizin odanızda eski sevgilinle kıkırdaşıp randevulaşman.. 

Cidden hiç aklına gelir miydi?

- Melisa -

Öpüşleri sakinleşince elimi yavaşça tişörtüme götürdüm. Ellerimi tutup beni durdurdu. Dudaklarını dudaklarımdan çekti ve nefeslerinin arasından cevap verebildi "Soyunmanı istemiyorum" 

Bu çocuk ne yapmaya çalışıyordu sahiden? Bir anda koca adımlarla aramıza büyük bir mesafe ektim. "Senin amacın ne, psikopat felan mısın!?" dedim nefesimi kontrol altına almaya çalışırken. 

"Bugün, gerçekten sevgililer gibi davranabilir miyiz? Benim sevişmeye değil, gerçek şeylere ihtiyacım var. Bugün, benim için bir rol yapar mısın? Sevgilimmişsin gibi. Ezelden beri öyleymiş gibi" 

Duyduklarım karşısında afalladığım doğruydu. Neden bu kadar bana muhtaç görünüyordu? Ben kimdim ki birisi bana ihtiyaç duysun? Su ve Umay dışında kimse beni önemsemezdi bile. 

"Bunu neden istiyorsun?" dedim sakince. Cidden sakinleşmiştim. Nasıl böyle çabuk etki edebilmişti üzerimde? 

"Anlatmama izin ver" diye fısıldadı. "Anlatmama izin ver"