Finale son bir iki bölüm :) Hikaye sevilmediğinden müzdaribim.. Belki daha iyi bir kitapla tekrar görüşürüz.. Kim bilir?
&&&
Şimdi saat sensizliğin ertesi..
Yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu!
Bir ben kaldım tenhasında gecenin,
Avutulmamış bir ben...
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim;
Ki bu yaşlar,
Utangaç boynunun kolyesi olsun...
Bu da benden sana,
Ayrılığın hediyesi olsun.
Soytarılık etmeden güldürebilmek seni
Ekmek çalmadan doyurabilmek...
Ve haksızlık etmeden doğan güneşe;
Bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi,
Mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun...
Şimdi iyi niyetlerimi
Bir bir yargılayıp asıyorum
Bu son olsun be... bu son olsun!
Bu da benim sana
Ayrılırken mazeretim olsun!
Şimdi saat yokluğunun belası
Sensiz gelen sabaha günaydın!
İşi-gücü olanlar çoktan gitti
Bir ben kaldım voltasında sensizliğin,
Hiç uyumamış bir ben...
Şimdi dişlerimi sıkıp,
Dudaklarıma kanamayı öğrettim;
Ki bu kızıl damlalar,
Körpe yanağında bir veda busesi olsun...
Bu da benden sana
Heba edilmiş bir aşkın
Son nefesi olsun...
Kafamı duvara vurmadan,
Tanıyabilmek seni...
Beyninin içindekileri anlayabilmek...
Ve yitirmeden, yüzündeki anlık tebessümü
Bütün saatleri öylece durdurabilmek için
Çıldırasıya paraladım kendimi
Lanet olsun!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek Kaçacak Yerim
PoetryMutlu sonlara inanmayanlara. (Mutlu sonlar her zaman vardır, yalnızca nerede bitirmeniz gerektiğini bilin.)