The Fan Girl's Son

Twelve

Nakaka-ogag naman 'to. Ang lame na nga nung Chapter 11, feeling ko mas lame pa 'to. Pero I'll do my best (wow, engrish) para maging MAS tragic--este nakaka-kilig yung kay Hara. Cheer me up! Woooh! #MinRa fighting!

Enjoy!

-porebergwapogingsiYsh

◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆

Hara's Point of View

"Oh my gosh, Hara! Ano ba nangyayari sa iyo?!" Narinig kong sigaw ni... si Lyn ba yun? O si Chae? Basta ang lakas sumigaw eh. Nakaka-gago.

"Wala kayong pake! I'll drink everything in here! I'll go everywhere I want! Wala kayong pakialam kung anong gagawin ko! Wala naman kayong pake sa akin diba? Sabay-sabay niyo kong iniwan!" Sabi ko. Well, kung itatanong niyo kung nasaan kami, nasa bar na pag-aari ni Eunjae.

Madami na akong nainom pero nasa katinuan pa ako. It's been a week, tinuluyan niya na nga. Di na ako pinansin, di na nagparamdam, at parang di na ako kilala. Yep, it's Jimin. Nagpunta ako sa event nila three days ago, pero parang hangin lang ako? As in! Di ako pinapansin! Pati sa album signing nila, parang ordinary fan na lang ako? Oo! Para siyang siraulo! Lahat ng sinabi niya, ginagawa niya. Aist! Kaya heto ako, nagpapakalasing kahit parang wala namang epekto.

May narinig akong footsteps. Nanlalabo na yung paningin ko. Kanina sina Lyn, Chaeji, at Eunjae lang yung nandito eh. Ngayon, nandito na din sina Riahn, Shee, Minri, at isang lalake.

"Tsk. Bakit nandito kayo? Ano? Sesermonan niyo din ako? Okay, go ahead. Nabibingi na nga ako kina Lyn, Chae, at Eunjae eh. Dadagdag pa kayo? Sige lang. Nakakamanhid na din kase eh. Alam niyo ba yung feeling na malayo ka sa pamilya mo, tapos yung best friends mo ayun! May kaniya-kaniya nang buhay. Wala nang pake. Tapos yung si Minion na lang yung tawag ng tawag sakin, umiiwas pa ngayon? Oo! Sabihin niyo nang madrama ako! Eh sa nasasaktan na ako eh. Nakakasawa na--- Ah! Ano ba?! Ibaba mo nga ako! Kitang nag-iinom pa eh! Ano ba---- Aray! Kingina ah!" Sigaw ko habang nagwawala. Pano ba naman kasi! Binuhat ako nung lalake na di ko mamukhaan.

Binuhat niya lang ako palabas ng bar na iyon.

"Parang ayaw ko nang iwan ka ulit. Masyado kang nagiging abnormal." Yun yung huli kong narinig na sabi nung lalaki.

And all I can see for the last seconds I'm awake is a man's face. But all blurred.

Jimin's Point of View

"Hoy, Pandak! Sumama ka sa amin!" Narinig kong sigaw ni Shee. Yung mukha niya, nag-aalala na malungkot na may inis. Ay, ewan.

Kasama niya si Riahn. It's already 10 at night kaya tulog na si Zeb. Yeah, you read it right. Dito na sila nakatira. At ang mag-ama, tulog na for sure. Kasi kung hindi, malamang nag-aaway na sina Namjoon at Shee.

What's with the outfit?

Naka-shirt at jeans si Riahn at oversize shirt paired with ripped jeans naman si Shee.

"Saan tayo pupunt--- ARAY!" Yung mga gago kasi, binatukan ako.

"Pwede bang sumama ka na lang? It's urgent, emergency! And we need you there!" Sabi ni Shee habang kinakaladkad ako.

"Kung involved dito si Hara, I'll come. Pero kung hindi, I wo--- SHEE ANO BA?!" Sinuntok kasi ako sa biceps ko. Ang sakit kaya!

"Gago ka ba? O tanga? Common sense lang, diba? Sa tingin mo ba kakaladkarin ka ni Shee kung dun tayo sa flings mo pupunta? Duh! Asa ka pang pupunta kami sa emergency ng mga higad at linta mong flings! Except lang kung burol o libing nila. Magpa-party pa kami!" Mataray na sabi ni Riahn.