Chapter 29: Marvoree's POV

658 44 27
                                    


MARCO'S POV

Gabi 

Andito ako sa Bar ngayon.

Dahil kakilala ko naman ang may ari nito kaya pinapasok ako. Pero mahigpit akong pinagbabantayan dahil yun ang sabi ng Tito Tony ko. Baka daw malasing ako. Hindi naman nila malaman ang edad ko kung pagbasihan nila sa tindig at anyo  dahil mukha akong mature tingnan.

Pagpasok ko lumapit agad ako sa counter at umorder ng alak.

"Bigyan mo ako yung pinakamatapang na inumin. " sabi ko dun sa baresta. 

Nagtinginan silang dalawa.

"Ayyy sir pinagbibilinan kami ni Sir Tony na medyo light lang daw ang ibibigay sa iyo. "

"Patay po kami dun pagsinuway namin ang utos niya. " sabi din ng isa.

Hindi na ako nagpumilit pa dahil ayoko ko na masisante sila dahil sa akin,

gusto ko maglasing kahit ngayon lang.

Nagkailang shot ako ng maramdaman kong nahihilo na ako ngunit malinaw parin ang pag iisip ko.

Gusto ko kalimutan ang nangyari kanina.

Pagkatapos namin mag usap ni Edward mabigat ang mga habang ko patalikod sa kanya. Gusto Kong umiyak ngunit walang luha na lumabas sa mga mata ko.

Sakay ng aking kotse ,hindi ko malaman kong saan  ako pupunta dahil blangko ang aking pag iisip.

Hindi ko alam kung ilang oras ako paikot - ikot buti na nga lang walang nangyaring masama Sa akin dahil wala ako sa aking katinuan habang nagmamaneho. Hanggang naisip kong pumanta dito sa Bar.

Kinuha ko ang cellphone at Tinawagan si Vivoree.

"Hello."  sagot nito.

" Sorry.....kung nadamay ka sa gulo ko, Hekhek" sabi ko.

  ( kunwari lasing na yan ha! Di ko alam eh. ...^____^)

.

"Anong ibig  mong sabihin? Bakit ka humihingi ng sorry?" tanong nito.

"Maintindihan niyo rin ako balang araw"

"Hindi kita maintindihan!"
"Saan kaba!? Puntahan kita. .. lasing ka ata ah!"

agad kong pinutol ang tawag.

Napahawak ako sa dibdib bigla, nakaramdan ako ng sakit.

"Sir, ok ka lang? Gusto mo tawagan ko si Sir Tony para ipasundo ka dito?" sabi nung waiter na lumapit sa akin.

Itinaas ko ang aking kamay...

"No I'm okay." sabi ko dito habang pinapakalma ang aking sarili.

Mas maganda kong sabihin ko nalang na hindi ko siya mahal.

Na kaibigan lang pala ang turing ko sa kanya upang kamuhian niya ako at makalimutan.

I'm so sorry Vivoree kung ginamit kita upang patakpan ang sarili ko.
Masakit man ngunit kailangan kong gawin.

Matatawag man akong selfish sa ginagawa kong ito tatanggapin ko. Maintindhan niyo rin ako sa pagdating ng panahon.
 

Ilang araw kong pinag iisapan....

Pilit kong nilalagay sa utak ko na wala na akong nararamdaman para sa kanya ....

Pilit kong pinapatikas ang puso ko upang maging madali sa akin ang paghihiwalay sa kanya.

In that way makakalimutan ko rin siya.

Ikaw Pala Ang Hanap Ng Puso   (Short Story ) Mayward Fiction Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon