A Jednak... ||♡Artur Sikorski♡||

♡ 9♡

To już Koniec Tej opowieści ....

Nie no żartuje ....

Następnego Ranka

Wstałam, ubrałam i zeszłam na dół zjeść śniadanie. Nie miałam co robić wiec napisałam zrobić Artura.
[Martyna] hej masz czas?
[Artur] hej dla ciebie zawsze ;)
[Martyna] chciał byś do mnie przyjść?
[Artur] Jasne za pół godziny będę ;)
Nic nie odpisałam tylko odłożyłam telefon i poszłam wstawić wode na herbatę. Zadzwonił dzwonek zrobić drzwi wiec poszłam otworzyć.

-hej wejdź- zamknęłam drzwi i poszłam razem z chłopakiem do kuchni

-chcesz coś do picia? -zapytałam a om pokwitował twierdząco głowa. Podałam herbatę Arturowi i zapadła niezręczna cisza zrobić do puki nie wszedł Janek.

-Martyna przepraszam za wczoraj- powiedział smutno

-nie ma spoko nie miałeś co robić wiec postanowiłeś się przespać z moją przyjaciółka-mówiłam z ironia, zauważyłam że Artur zaczoł się uśmiechać pod nosem. no i, to mi się podoba nie jest tak sztywna atmosfera

-naprawdę nie tak jak myślisz-mówił lekko zły, zrobię mu na złość i będę dalej dążyć temat

- Jasiek ale ja wszystko dobrze rozumiem ona ci się podoba wie nie wiem o co chodzi, TYLKO że mogliście mi powiedzieć zwłaszcza ty-Jeszcze troche i wyskoczy z siebie

-wychodzę zrobić kolegi na noc- powiedział kompletne zły

********** Artur ************

Przyglądałem się uważnie kłótni Martyny z Jankiem, mozna zauważyć że Martyna droczyła sie z Jankiem.

- ta na pewno- wyszeptała po cichu

-coś mówiłaś- zapytał Janek kompletnie zły

-ja? nie coś ci się przesłyszało-mówiła próbując powtrzymać sie od śmiechu, po dwóch minutach wyszedł z kuchni ja z Martyna parsliśmy śmiechem

-robiłaś mu się na złość? -spytałem śmiejąc się

-tak,ma za swoje-nie mogła przestać się śmiać. Po pół godzinie rozmowy zaczełem się z nią wygupiać aż wpadłem na pomysł że zabiorę jej telefon i go sobie po oglądać. Zabrać było łatwo ale zaczeła mnie gonić bym jej oddał telefon, nie oddałem go tylko uciekałem przed nią

*********Martyna********

-oddaj mi to!!-krzyknęłam na cały dom,mam szczęście że nikogo oprócz nas nie ma w domu. Artur zabrał mi mój telefon,nie chce by przeczytał moje wiadomości, nie że mu nie ufam ale po prostu nie chce żeby przeczytał to co piszę z Patrycją i Sylwią.

-bo cio?-wystawił mi język

-nico-próbowałam mu go zabrać

chłopak biegał po całym domu uciekając przed mną aż w końcu wbiegł do łazięki i zakluczył drzwi. Walnęłam w nie z całej siły pięścią.

-Artur proszę otwórz i oddaj ten telefon-dobijałam się cały czas aż w końcu przestałam walić w te jebane drzwi

-nie najpierw przeczytam twoje wiadomości- zasmiał się głupio

-to daj mi swój telefon w tedy bendzie fier- ostatni raz walnełam ale tym razem z otwartej ręki w drzwi

-nie ma takiej mowy- mówił coraz poważniej. Nic nie zrobiłam tylko czekałam aż wyjdzie. Gdy wyszedł nie wyglądał za dobrze

-wiesz co już nigdy nie tkne tego telefonu-powiedział oddając mi moją własność

-niby czemu?-zaczęłam się śmiać z niego

-po tych wiadomościach muszę zrobić sobie pranie mózgu-jeszcze bardziej się z niego śmiałam

-powinłeś dawno to zrobić-próbowałam zachować powagę

-co ty powiedziałaś-przesunął się bliżej mnie

-to co słyszałeś-oddaliłam się trochę do tyłu

-masz pięć sekund żeby zwiać-uśmiechnął się łobuzersko i w ten sposób zaczęła się gonitwa. Gdy mnie złapał opatulil swoje ręce wokół mojej talii i powiedział"Martyna kocham cię" zatkało mnie nic nie zdążyłam odpowiedzieć bo Artur mnie pocałował, zaczęłam dodawać pocałunki. Nasze pocałunki stawały się coraz najmietniejsze oderwalismy się od siebie gdy zabrakło nam tchu.

-ja ciebie też- w końcu odpowiedziałam

-Martyna zostaniesz moją księżniczką?- Artur zapytał niespodziewanie
****************************
Hejka jak myśli cię co odpowie Martyna?
A teraz was bardzo przepraszam że wczoraj nie było rozdziału więc dzisiaj jest dłuższy obiecuję wam tu bendzie kiedyś 1000 słów. Nominuje Kubooonators 15faktów;) Gwiazdka i komentarz mile widziane. Miłego czytania i kolorowych snów