Lach je dood

3

POV. CARA

Intussen heeft iedereen zich op de bank gevestigd.
"Zo wat gaan we doen?", vraagt Lize glimlachend. Ze strijkt snel een pluk haar uit haar gezicht. Het blijft even stil. Ik schraap mijn keel en kijk naar Mila.
"Een filmpje pakken?", vraagt ze voorzichtig.
"Nee dat is echt saai", zegt Dana terwijl ze haar wenkbrauwen optrekt. Ze kijkt even naar Julia, die zoals altijd op haar telefoon zit. Soms vraag ik me af of dat ding aan haar hand vastgeplakt zit. "Verslaafde", mompelt Dana.
Julia zucht geïrriteerd.
"Ik zoek alleen maar dingen die we kunnen gaan doen op de locale nieuwsapp."
Iedereen begint te lachen.
"Wat is daar zo grappig aan?" vraagt Julia opnieuw geërgerd. Dana pakt haar telefoon af.
"Dat vind je heus niet op 'de locale nieuwsapp'", lacht ze.
"Geef terug!", sneert Julia haar toe. Ze grist haar telefoon uit de handen van Dana.
"Pardon hoor, miss Chagrijn", ze rolt geïrriteerd met haar ogen.
"Sorry", mompelt Julia snel. Ze weet dat ze maar beter geen ruzie kan zoeken met Dana.
"Stiekem is ze weer met Brian aan het appen", lacht Dana. Julia negeert Dana en gaat ingespannen verder met op haar schermpje tikken. Ik zucht, de spanning hier is om te snijden. Het enige wat je hoort is het getik van Julia haar lange nepnagels op het telefoonschermpje.
"Zullen we dan maar toch een filmpje pakken?", vraagt Mila zachtjes.
Lize knikt instemmend. Vragend kijkt Mila naar de andere meiden. De stilte wordt met de seconde ongemakkelijker.
"Als er niets anders te doen is...", ik zucht.
"Of...." , begint Julia. "We gaan naar het verlaten pretpark, hier in de buurt." Ik kijk haar raar aan. 
"Hoe kom je daar nou opeens weer op?", vraag ik fronsend.
"Nou, door dit artikel, lees maar." Julia geeft me haar telefoon aan. Ik begin met lezen.

21 januari 2008-  Leuvendam

Afgelopen maand zijn er alweer 6 tieners verdwenen bij het verlaten pretpark ; Plezier en Pret. De kinderen waren stiekem het pretpark ingedrongen, met een nog onbepaalde reden. Wat later te zien was op de beveiligingscamera's. Er is veel ophef gaande hoe de bewakers dit niet hebben kunnen opmerken. Zij zelf spreken van een stroomstoring. De kinderen zijn hierna niet meer gezien.

In de loop der jaren zijn er meerdere verdwijningen en moorden gepleegd in dit pretpark. Het eerste gemelde slachtoffer ooit was een 6-jarig meisje genaamd Margriet Huisman, toen het pretpark nog open was. Het meisje zou in 1981 op gruwelijke wijze zijn vermoord in een woonwagen van het in het pretpark gelegen Circus Houdini. De dader is nooit gevonden. Na de moord op Margriet Huisman, zijn er nog een reeks moorden gepleegd op jonge kinderen. Het pretpark werd in 99' gesloten nadat een groot deel van de cast van het circus dood werd gevonden op het terrein. Sindsdien komen er regelmatig nieuwsgierige toeschouwers het terrein verkennen, waarvan veel minderjarigen. Veel van deze tieners, werden niet meer terug gevonden. Er zijn echter ook gevallen De overheid laat het park nu zwaar beveiligen, om toeschouwers buiten te houden.

- Danny Mist (DE BUURT)

"Creepy", brengt Lize uit die over mijn schouder aan het meelezen was. "Geef eens hier", zegt Dana. Voordat ik de telefoon kan geven, rukt ze die uit mijn handen. Mila ploft naast haar neer en leest mee. "Daar ga ik dus nooit heen", stamelt Lize. Dana smijt Julia's telefoon op de salontafel. "Hè", brengt ze boos uit. "Dit meen je toch niet, hè Julia?", zucht Dana geïrriteerd. "Sowieso, de Buurt is een ordinaire roddelwebsite. Geen locale nieuwsapp." Julia klakt geïrriteerd met haar tong. "Dit verzinnen ze toch niet?" Dan begint Julia te grinniken. "Of zijn jullie bang?" Fel schudt Dana haar hoofd. "Ik vind dit gewoon te fake." Ik vang Mila's geïrriteerde blik op. Een zie-je-wel-dit-is-jouw-schuld blik. Ik haal zachtjes mijn schouders op, zo dat Mila het alleen kan zien. "Nou , dan kunnen wij uitzoeken of dat echt zo is", zegt Julia uitdagend. Het is even stil. "Oké, deze avond is toch al voorbestemd om te verdoemen, dus waarom niet?", zegt Dana bot. "Wie durft?" Ik kijk snel naar mijn voeten. Daar heb ik eigenlijk dus echt geen zin in. "Caar?", vraagt Dana aan mij. Ik kijk haar aan. "Of durf je niet?" Ik zucht opnieuw. "Waarom ook niet?" Mila kijkt me fel aan. "Ik ga dus niet mee!", roept Lize uit. "Ik ook niet", sist Mila op een toon die ik niet precies kan plaatsen. Boos, bang, geïrriteerd of gewoon weg teleurgesteld? Want dat laatste kan ik niet ontkennen. Ik had veel meer van deze avond verwacht. "Mietjes", zegt Dana spottend. "Serieus, het is toch fake. Wedden dat het gewoon een stunt is van de overheid of van wie dan ook om toeschouwers buiten te houden? Wij kunnen ze juist ontmaskeren." Julia lacht schel om Dana's opmerking. Ik kijk Mila doordringend aan. "Kom op, Miel." Haar ogen schieten vuur. Ze is duidelijk geïrriteerd door ons gedram. "Oké", sist ze fel. "We gaan wel!"